وزیر فرهنگ و ارشاد گفت: سرمایه‌گذاری در صنعت سریال‌ های خانگی نیاز به امنیت سرمایه‌ گذاری دارد و با تغییر دولت‌ ها نباید دچار تغییر شود.

به گزارش مرور نیوز، سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد در صحن علنی امروز مجلس شورای اسلامی در جریان سؤال نماینده آبادان از وی مبنی بر «ولنگاری بیش از حد و تبلیغ ناهنجاری های اجتماعی در شبکه نمایش خانگی» گفت: موضوع سریال‌های خانگی از زاویه‌های مختلفی فرصت‌ها و مخاطراتی دارد. در حوزه فرصت‌ها و بسترها، سریال‌های خانگی در فضای اقتصاد فرهنگ و هنر نقش قابل توجهی در حوزه اقتصاد و فرهنگ و هنر دارند و در همین سال‌های اخیر در آمریکا، هر سال ۱۰۰ میلیارد دلار درآمد این حوزه است.

وی ادامه داد: در کشورهای همسایه خودمان ترکیه، پس از آمریکا بزرگترین تولید کننده سریال‌های خانگی و تلویزیونی است به گونه‌ای که ۱۵۰ سریال ترکی به بیش از ۱۰۰ کشور جهان صادر شده و شاید یک شهر کوچکی مانند سوگوت که نامی از آن شنیده نمی‌شد، با ۱۲ هزار نفر جمعیت به خاطر حضورش در سریال ترکی ۱۵۰ قسمتی و حدود ۲ ساعتی، به یک شهر آشنا در فضای جهانی تبدیل شده است.

صالحی اظهار کرد: سریال‌های خانگی از منظر اقتصادی و فرهنگی جایگاه مهمی در جهان پیدا کرده و کشور ما هم نمی‌تواند نسبت به این روند و فرآیند هم از منظر اقتصادی و هم از منظر فرهنگی بی‌توجه باشد.  به این مسائل شرایط کرونایی را هم در یک سال اخیر اضافه کنید که ایجاب کرده مردم بیشتر در خانه بمانند و موضوع سریال‌های خانگی و اهمیت مضاعفی پیدا کرده است. در کنار این بسترها و ضرورت‌ها و الزامات، طبعا! نگاه آسیب شناسانه با توجه به مخاطرات هم باید وجود داشته باشد.

وزیر فرهنگ و ارشاد اظهار کرد: وزارت فرهنگ دو نگاه مذکور را با هم پیش می‌برد. در حوزه مخاطرات، سه مخاطره اصلی در فضای سریال‌های خانگی می‌تواند مطرح باشد که مخاطره اول، مخاطرات محتوایی است. ضعف مضمون و مضامین سطحی و احیاناً نابهنجاری‌ها و عبور از مقررات اخلاقی، دینی، سیاسی و اجتماعی از این دست است. موضوع دوم توجه به حقوق مصرف کننده است. اینکه اگر سریالی آنقدر کشش نداشته باشد و با آب بستن به آن بخواهند طولانی‌تر شود، مانند آب در شیر ریختن، حقوق مصرف کننده را ضایع می‌کند.

وی افزود: مخاطره سوم اقتصاد سریال سازی و اینکه منابع سریال سازی شفاف و حداقل قابل اطمینان نسبی باشد. وزارت فرهنگ و ارشاد با توجه به این حوزه‌ها اقداماتی را با کار بنیادی‌تری یعنی ارائه آیین‌نامه شورای انقلاب فرهنگی در حوزه‌هایی که اختیارات وسیع می ‌خواهد، انجام داد.

صالحی تصریح کرد: دو شورای پروانه ساخت و پروانه نمایش در حوزه نمایش خانگی وجود دارد. هر فیلمنامه‌ای که بخواهد پروانه ساخت بگیرد، ابتدا موافقت اصولی باید بگیرد و طرح اولیه تصویب شود. در مرحله دوم حتماً لازم شده فیلمنامه کامل یک سریال به شورای پروانه ساخت ارائه شود. در گذشته در حد یک مرور گذرا بود اما الان کل فیلمنامه را ارائه می‌کنند.

وزیر فرهنگ و ارشاد گفت: در طول مدتی که می‌خواهد فیلمنامه نوشته و فیلم ساخته شود، مشاوران به کمک فیلمنامه‌نویس می آیند تا حل مشکلات بیشتر شود. بنابراین تمرکز اولیه بر خوب بودن فیلمنامه است. برای حل سه مشکل یاد شده سابقاً گاهی یک حلقه اول پروانه داده می‌شد اما الان حداقل باید پنج یا شش حلقه از سریال‌ها ارائه شود تا مسئله مجوز اکران ادامه پیدا کند. همچنین الان در هر مرحله باید سه حلقه پیشاپیش در شورای نمایش بیاید که اگر اصلاحات نیاز بود، فرصت باشد. الان هر فیلم و سریالی که می‌خواهد پروانه بگیرد، باید یک خود اظهاری مالی داشته باشد و بعد هم پس از ساخت پروانه مالکیت را الزاماً باید بگیرد تا مشخص شود مالکان و سهام گذاران و سرمایه‌گذاران چه کسانی هستند.

وی ادامه داد: آیین‌نامه‌ای سال ۹۹ در شورای انقلاب فرهنگی برده شده است اگر در صحن شورا تصویب شود، از فرصت‌ها بیشتر استفاده می‌کنیم تا تهدیدها و مخاطرات کمتر شود. شورایی که می‌خواهد بر سریال‌های خانگی نظارت کند و مجوز دهد، باید فراقوه‌ای باشد و وزارت ارشاد ریاست داشته باشد و مانند شورای مطبوعات عمل کند؛ به علاوه نمایندگانی از حوزه‌های علمیه، کمیسیون فرهنگی مجلس، صدا و سیما، سازمان تبلیغات، ترکیبی اعتمادساز و فرازمانی را ایجاد کنند. سرمایه‌گذاری در این صنعت نیاز به امنیت سرمایه‌گذاری دارد و با تغییر دولت‌ها نباید دچار تغییر شود.

صالحی تصریح کرد: در حوزه مقررات گذاری کار قابل توجهی صورت گرفت که مقررات در حوزه های عقیدتی و فنی روشن شود و باید سازندگان و حاکمیت طبق قواعد روشنی عمل کنند. این مجموعه در ۴ بخش عقیدتی، سیاسی، اخلاقی و فنی حرفه ای تنظیم شد و در همان آیین‌نامه به شورای انقلاب فرهنگی تقدیم شده است.

وزیر فرهنگ و ارشاد گفت: به دلیل سرمایه‌گذاری بالایی که در سریال ها انجام می‌شود، حتماً لازم است منابع اقتصادی شفافی وجود داشته باشد تا بر روند مالی و مصادیقی از پولشویی نظارت کنیم. دهه موجود و دهه آینده ما دهه تصویر است و دهه سریال‌هاست که هم اقتصاد فرهنگ و هنر و سینما به سریال ها وابسته است و هم هویت‌ها و دیپلماسی کشورها به سریال‌ها متصل است. پس از ترکیه، کره جنوبی و بعد انگلستان است که حوزه بسط فرهنگیشان را از طریق سریال‌ها انجام می‌دهند و نفوذ فرهنگی و دیپلماسی فرهنگی هنریشان از طریق دیپلماسی است. اگر می‌خواهیم دیپلماسی دفاعی در مقابل مصرف فرهنگ‌های بیگانه درست کنیم یا دیپلماسی تهاجمی برای صدور فرهنگ انقلاب اسلامی و ایرانی برای منطقه و جهان ایجاد کنیم، نیازمند سیاست‌گذاری راهبردی در حوزه سریال و نمایش خانگی هستیم. امیدواریم شورای انقلاب فرهنگی همکاری سریع‌تری در تصویب آیین‌نامه داشته باشد.