شور شام غریبان محرم ۱۴۰۰

تنهایی روی خاک داغ این صحرایی

با لب تشنه لب دریایی تنهایی

مظلومی زیر تیغ و نیزه هم آرومی

از یه قطره آب هم محرومی مظلومی

تو قتلگاه صورتت رو زمین گذاشتی بمیرم

برای اون لحظه ای که نفس نداشتی بمیرم

آه کشتن تو رو بی گناه کشتن

بد حالی با تن خسته توی گودالی

همه اومدن عجب جنجالی بد حالی

دلتنگی بی رمق شدی ولی میجنگی

روی پیشونیت نشسته سنگی دلتنگی

بشکنه دستی که آقا پیرهنت رو درآورد

تو اون شلوغی گودال عقیقت و ساربان برد

آه رفتن رو تن تو راه رفتن

آه کشتن تو رو بیگناه کشتن

 

زمینه شام غریبان محرم ۱۴۰۰

حسین حسین واویلا واویلا

از وقتی رفتی صد بار

دور گودالت گشتم

دیگه از پا افتادم

از بس دنبالت گشتم

از گودال میپرسم باقی پیکرت کجاست

میلرزم میترسم نمی‌دونم سرت کجاست

پاشو که لشکر اشک زینب تو نبینه

ببین دیگه بریدم پاشو بریم مدینه

حسین حسین واویلا واویلا

تا پیکر هارو دیدم رفتم از حال افتادم

پیش جسم عریانت بین گودال افتادم

اون کهنه پیراهن توی تنت دریده شد

معلومه از رگ هات سر از قفا بریده شد

هنوز زنده بودی و وقتی سر و بریدن

تو راه که میومدم چادرمو کشیدن

حسین حسین واویلا واویلا

 

زمینه شام غریبان محرم ۱۴۰۰

ویلی یا حسین یا قتیل العبرات

ایها المحروم یوما من ما الفرات

اشک چشمامه مرهم روز زخمات

میمیرم آقا برات

ایها محروم یوما من ما الفرات

افتادی از پا و زینب رفت از حال

تنهای تنها ماندی بین گودال

با یه چادر خاکی با یه قلب شکسته

مادرت دیده قاتل روی سینه نشسته

ای وای ای وای ای وای ای وای

ویلی یا حسین