مراسم تشییع زنده‌یاد عبدالله انوار، استاد ذوالفنون در رشته‌های مختلف از جمله نسخه‌شناسی، با حضور جمعی از اهالی فرهنگ و پژوهشگران در کتابخانه ملی برگزار شد.
به گزارش مرور نیوز، مراسم تشییع زنده‌یاد عبدالله انوار، استاد پیشکسوت حوزه نسخه‌شناسی و پژوهشگر در رشته‌های مختلفی چون ادبیات، حقوق و تهران‌شناسی صبح امرزو، 20 اسفندماه، با حضور جمعی از اهالی فرهنگ و ادب در کتابخانه ملی برگزار شد. در این مراسم چهره‌های شناخته‌شده‌ای در حوزه فرهنگ همچون علیرضا مختارپور رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی، حجت‌الاسلام و المسلمین محمدرضا زائری، آیت‌الله قائم‌مقامی استاد حوزه، مهدی رمضانی دبیر کل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، سیدرضا صالحی امیری رئیس اسبق سازمان اسناد و کتابخانه ملی و ... حضور داشتند.
غلامرضا امیرخانی، پژوهشگر، در بخشی از این مراسم با اشاره به اهل علم بودن خاندان انوار گفت: زنده‌یاد انوار بیشتر اوقات خود را در کتابخانه ملی بود. او پیش از این با تیزبینی محمد معین در مؤسسه دهخدا مشغول به فعالیت شد، او در کنار بزرگانی چون دکتر شهیدی، دکتر دبیرسیاقی و ... جزو جوان‌ترین‌های این مؤسسه بود.
وی با بیان اینکه تألیف بخشی از مدخل‌های حرف «خ» و «ک» در مؤسسه دهخدا اضافه کرد: پس از آن در کتابخانه ملی شروع به فهرست‌نویسی نسخه‌های خطی کرد؛ کاری که با جدیت آغاز شد و خود می‌گفت که بعد از اتمام کار و رفتنش از کتابخانه، نسخه فهرست نشده‌ای وجود نداشت.
امیرخانی با بیان اینکه زنده‌یاد انوار طبع بلندی داشت، اضافه کرد: در سال‌های اخیر و با متوجه شدن مقام و منزلت او از جانب مسئولان، اقداماتی در جهت گرامی‌داشت و تجلیل از او صورت گرفت که از این موارد می‌توان به نامگذاری تالاری در کتابخانه ملی و خیابانی در میردادماد به نام او اشاره کرد؛ موضوعی که وقتی آن را با زنده‌یاد انوار مطرح کردم، با طبع بلندی که داشت، فقط به گفتن این جمله بسنده کرد که شنیدم جایی را به نامم کرده‌اند. خاطرم هست یکبار در خیابان میردادماد به او گفتم که بیایید و کوچه‌ای را که به نام شما، نامگذاری شده است، ببینید. او حتی اکراه داشت که از ماشین پیاده شود و این کوچه را ببیند.
وی ادامه داد: قرار بود در دهه 50 در مراسمی به او نشان سلطنتی را اهدا کنند، اما او در متنی از پذیرفتن این نشان امتناع کرد. زنده‌یاد انوار در دنیا چیزی را برای خود نخواست و هر آنچه را که داشت، بخشید. از این جمله می‌توان به کتابخانه شخصی و دست‌نوشته‌هایش اشاره کرد که به کتابخانه ملی ایران بخشیده شده است.
این پژوهشگر با تأکید بر اینکه زنده‌یاد انوار هوش شگفت‌انگیزی داشت و همواره دغدغه‌مند فرهنگ بود، یادآور شد: در آخرین تماسی که با او داشتم، علی‌رغم شرایط نامناسبی که داشت، دغدغه فهرست نسخه‌های خطی داشت و تأکید می‌کرد که فهرست‌نگاران بر کار خود نظارت و دقت لازم را داشته باشند.
مراسم تدفین زنده‌یاد انوار قرار است در جوار پدر مرحوم او در آرامستان ابن بابویه انجام شود. سید عبدالله انوار، متولد سال 1303 تهران، ریاضی‌دان، منطقدان، موسیقی‌دان، تاریخ‌دان، فلسفه پژوه، تهران‌شناس، حقوقدان، نسخه‌پژوه، نسخه‌شناس، ادیب، فهرست‌نویس، متخصص متون کهن و در یک‌کلام جامع معقول و منقول ایرانی بود. او بیش از 20 سال رئیس بخش نسخ خطی کتابخانه ملی ایران بود و در طول دوران کاری خود حدود 10 جلد فهرست نسخه‌های خطی به فارسی و عربی را تدوین کرد. انوار یکی از حروف (مجلدات) لغت‌نامه دهخدا را نیز تدوین کرده است. او مسلط به سه زبان عربی، انگلیسی و فرانسه است. عبدالله انوار، دارای تصحیحات بسیاری است که از مهم‌ترین و مشهورترین آن‌ها می‌توان به جهانگشای نادری اشاره کرد.
