اولتیماتوم نرم استولتنبرگ/ منازعات آتلانتیکی جدی تر می شود

به گزارش مرور نیوز، دبیر کل ناتو در تازه ترین اظهارات خود خواستار افزایش بودجه نظامی کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی شده است. ینس استولتنبرگ تاکید کرده است که این اقدام، نه در راستای تامین خواسته های ایالات متحده آمریکا، بلکه در راستای تقویت ناتو می باشد!

حال اصلی ترین سوال این است که چرا استولتنبرگ دقیقا در برهه زمانی فعلی به یاد تقویت ناتو افتاده است؟!

این روزها، منازعات درون آتلانتیکی کشورهای اروپایی با ایالات متحده آمریکا ( دولت ترامپ) به نقطه اوج خود رسیده است. ترامپ همچنان خواستار افزایش بودجه نظامی کشورهای عضو ناتو و کاهش تعهدات مالی آمریکاست. این در حالیست که برخی اعضای ناتو تاکید کرده اند آمادگی لازم برای این اقدام را ندارند و فشارهای واشنگتن در این خصوص خودخواهانه و غیر قابل قبول است.

آلمان یکی از کشورهایی است که با افزایش بودجه نظامی خود در ناتو مخالفت کرده است. هم اکنون، بودجه دفاعی آلمان حدود ۱.۲ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور است. ترامپ از برلین خواسته است تا این میزان، به 2 درصد تولید ناخالص داخلی آلمان افزایش یابد.

زیگمار گابریل وزیر امور خارجه آلمان این درخواست ترامپ را کاملا غیر واقع بینانه می داند. گابریل معتقد است که افزایش بودجه دفاعی آلمان به حدود دو برابر میزان فعلی، غیر ممکن است.

اگرچه برخی از دیگر اعضای ناتو ترجیح داده اند در مقابل فشارهای آمریکا مبنی بر افزایش بودجه نظامی و دفاعی خود سکوت کنند، اما این سکوت علامت رضایت آنها نیست! بسیاری از اعضای اروپایی ناتو ، به دلیل درگیری با بحران اقتصادی عملا قادر به تامین خواسته های ایالات متحده نیستند.
در چنین شرایطی، ادعای استولتنبرگ مبنی بر لزوم افزایش بودجه دفاعی اعضای ناتو برای آنها غیر قابل قبول است. بسیاری از تحلیلگران مسائل نظامی و امنیتی اروپا معتقدند که استولتنبرگ از سوی ترامپ بابت تامین درخواست واشنگتن تحت فشار مضاعفی قرار گرفته است.

شواهد موجود نشان دهنده تشدید منازعات درون آتلانتیکی در میان اعضای ناتو است. این منازعه، بیشتر از اینکه بر سر افزایش بودجه دفاعی اعضای ناتو باشد، بر سر رویکرد جبری ایالات متحدده در قبال دیگر اعضای پیمان آتلانتیک شمالی است.

نکته مهم دیگر اینکه هر گونه اقدام کشورهای اروپایی مبنی بر افزایش بودجه دفاعی از یک سو به معنای عقب نشینی آنها در برابر ایالات متحده آمریکا و از سوی دیگر ، مولو بحرانهای اجتماعی در این کشورهاست. بسیاری از شهروندان کشورهای اروپایی معتقدند که اساسا عضویت در ناتو برای آنها هزینه بر بوده است.

از سوی دیگر، آنها معتقدند در شرایطی که اروپا در حال اجرای سیاستهای ریاضتی جهت مقابله با کسری بودجه عمومی است، اختصاص میزان بیشتری از تولید ناخالص داخلی به هزینه های دفاعی در ناتو غیر عقلانی خواهد بود.

بنابراین، در اینجا ما صرفا با تقابل دولتهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی با یکدیگر مواجه نیستیم، بلکه در مقیاسی بزرگ تر ، شاهد تقابل افکار عمومی اروپا با خواسته های رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا هستیم. بی دلیل نیست که اکثر شهروندان کشورهای اروپایی نسبت به دولت ترامپ رویکردی سلبی دارند.

در نهایت اینکه اولتیماتوم نرم ینس استولتنبرگ دبیر کل ناتو به اعضای این مجموعه جهت افزایش بودجه دفاعی آنها، نمی تواند منجر به باز شدن گره کور ایجاد شده در میان آتلانتیکی ها شود. بدون شک در آینده ای نزدیک و با تشدید فشارهای دولت ترامپ بر اعضای ناتو، شاهد تشدید منازعات در ناتو خواهیم بود.

ترامپ طی هفته های اخیر نشان داده است که قصد عقب نشینی از مواضع خود در قبال ناتو را ندارد. اگرچه سران ناتو سعی در مدیریت بحران ایجاد شده و طبیعی جلوه دادن دیالوگهای غیر دوستانه اخیر در مجموعه خود دارند، اما بر همگان مسجل است که جنس منازعات موجود در میان اعضای پیمان آتلانتیک شمالی، از نوع منازعات گفتاری و سطحی نیست. تشدید این منازعه، می تواند مولد بحرانهایی عمیق در ناتو باشد.

آندرس راسموسن دبیر کل سابق ناتو در ماه آگوست سال 2016 میلادی، یعنی درست در زمانی که رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به نقطه اوج خود رسیده بود نسبت به حضور ترامپ در راس معادلات سیاسی و اجرایی واشنگتن هشدار داده بود.

راسموسن معتقد بود که سیاستهای ترامپ منجر به تضعیف ناتو خواهد شد. وی پیروزی ترامپ را تهدیدی برای شرکای اروپایی آمریکا دانسته بود. پس از حضور ترامپ در کاخ سفید نیز راسموسن هشدارهای صریحی را در خصوص آینده ناتو ( با توجه به سیاستهای ترامپ) مخابره کرد.

بنابراین، سیاست استولتنبرگ و دیگر اعضای ناتو مبنی بر طبیعی جلوه دادن اختلافات موجود در پیمان آتلانتیک شمالی، در عمل نمی تواند سودی به حال اعضای اروپایی ناتو داشته باشد. موضوعی که شخض دبیر کل ناتو نیز نسبت به آن واقف است.