فدراسیون والیبال با اینکه هنوز اعلام رسمی نکرده است اما به نظر می رسد با ادامه کار همراه لوزانو تمایل چندانی ندارد و یک بار دیگر باید گزینه های جدید مورد ارزیابی قرار بگیرند.

به گزارش مرورنیوز، فدراسیون والیبال باید نخستین قدم خود را برای المپیک2020 از همین امسال بردارد. آن‌هم با انتخاب بهترین سرمربی ممکن! ولاسکو به خواسته سیاسیون کشورش به آرژانتین برگشت و از آن روز تا به حال تقریبا هر 2سال این چالش در جامعه والیبال وجود دارد. امسال اما، این چالش عمیق‌تر و حساس‌تر از هر روز دیگری است. در شرایطی که تعدادی از ملی‌پوشان قدیمی صریحا و یا پشت‌پرده اعلام خداحافظی کرده‌اند و در مقابل تعدادی زیادی از بازیکنان خوش‌آتیه برای نسل آینده در صف حضور در تیم ملی هستند. در روزهایی که دیگر رفتن به المپیک والیبال ایران را شاد نمی‌کند و بدون‌شک مردم می‌خواهند این‌بار تیم قدرتمند‌تری ببینند و شاید خیلی‌ها از الان حتی در انتظار مدال باشند. همه این حساسیت‌ها نشان می‌دهد انتخاب سرمربی برای تیم ملی والیبال ایران، این بار نه فقط برای کسب نتیجه در یک تورنمنت، بلکه گزینشی مهم به عنوان نخستین گام المپیک توکیو است. فدراسیون بعد از المپیک بارها اعلام کرد که در این تصمیم‌گیری هیچ عجله‌ای ندارد و می‌خواهد با آرامش به بررسی تمام گزینه‌ها بپردازد. با این حال طبق سنوات گذشته برخی گزینه‌ها همیشه پررنگ‌تر بوده‌اند و خیلی‌ها تا یک‌قدمی نیمکت تیم ملی هم آمدند.در این گزارش به معرفی مربیانی پرداخته می شود که در این میدان، راه کوتاه‌تری برای رسیدن به تهران دارند. البته قبل از معرفی مربیان بایدبه یک نکته مهم اشاره کرد. روسیه، ایتالیا و لهستان، سه کشوری هستند که معتبرترین لیگ‌‌های والیبال در آن‌ها برگزار می‌شود و از قضا بهترین مربیان جهان هم در همین باشگاه‌ها مربیگری می‌کنند. این تیم‌ها تا حوالی اردیبهشت هرسال درگیر مسابقات هستند و به همین دلیل فرصتی برای دیدن لیگ ایران نخواهند داشت و همین موضوع باعث به وجود آمدن مربیان پروازی در ایران همچون گاییچ شد. پس با توجه به همین موضوع، یعنی درگیری اکثر مربیان بزرگ در لیگ‌های باشگاهی عملا فدراسیون والیبال زمان زیادی برای گزینش مربی مورد نظرش نخواهد‌داشت. چراکه سال آینده والیبال تورنمنت بزرگی غیر از لیگ جهانی ندارد و از آن مهم‌تر نباید آینده این رشته درگیر انتخاب‌های شتاب‌زده شود.

 

 

* بودن یا نبودن لوزانو؛ مساله این است

 

 

گزینه نخست این فهرست رائول لوزانو است. کسی که تیم والیبال ایران را به المپیک2016 رساند. مربی با رزومه قوی و تجربه بالا. با این حال بسیاری از کارشناسان معتقد بودند تصویر تیم ملی در ریو، همه توان والیبال ایران نبود. برخی هم گفتند لوزانو باید مدیریت بهتری می‌داشت. لوزانو امسال هم هدایت باشگاه رادوم لهستان را بر عهده دارد. با اینکه فدراسیون نظری درباره تمدید یا لغو قرارداد با لوزانو را نداده، ولی به نظر نمی‌رسد همشهری ولاسکو در ایران ماندگار شود.

 

 

* سیچلو سومین آرژانتینی نیمکت ایران می‌شود؟

 

خوان سیچلو. کسی که از سال 2011 در والیبال ایران بوده و با رفتن ولاسکو از ایران به قطر رفت و توانست رتبه یازدهم این تیم در آسیا را در مسابقات قهرمانی سال2014 به رتبه چهارم ارتقا دهد. مربی جوانی که از همان ابتدای حضورش در تیم ایران به مغز متفکر کادر فنی ولاسکو معروف شده‌بود. گزینه‌ای که بیش از هرکسی والیبال ایران را می‌شناسد. او در حال حاضر هیچ تیم باشگاهی ندارد چرا که با فدراسیون ایران قرارداد 2ساله بسته‌است.

 

 

* آناستازی همیشه در یک قدمی نیمکت ایران

 

 

 

سومین گزینه کسی نیست جز مربی مورد علاقه والیبال ایران. اندره آناستازی که در جامعه والیبال ایران از مقبولیت بالایی برخوردار است و همیشه جزو اصلی‌ترین گزینه‌ها برای هدایت تیم ملی ایران بوده است. حتی قبل از کواچ تا یک‌قدمی نیمکت ایران هم آمد، اما بالا‌بودن دستمزد و همچنین الزامی که برای داشتن هر 4دستیارش همراه با خود در ایران داشت این همکاری را لغو کرد. آناستازی که همه نوع مدالی از المپیک گرفته، تا جام‌جهانی و لیگ جهانی و قهرمانی‌جهان را در کارنامه مملو از افتخاراتش دارد، امسال هم سرمربی لوتوس‌توفل آمریکا است، این‌بار اگر کمی از خواسته‌هایش عقب‌نشینی کند و فدراسیون والیبال هم، تمایل بیشتری برای داشتن او از خود نشان‌دهد، شاید این‌بار سرمربی والیبال ایران شود.

 

 

* اگر همسر مک‌کاچن بله بگوید

 

 

 

گزینه بعدی، کسی نیست جز یکی از بزرگ‌ترین تئوریسین‌های والیبال دنیا؛ هیو مک کاچن. کسی که ورزش حرفه‌ای را با هاکی آغاز‌کرد. طلای المپیک پکن و نقره المپیک لندن را با تیم‌های آقایان و خانم‌های امریکا به دست‌آورد. او که اصالتی نیوزلندی دارد از سال‌های پیش برای حضور در ایران تمایل بسیاری داشت. تنها مشکل مک‌کاچن برای پذیرفتن هدایت تیم ملی همسرش است که نمی‌‌تواند به ایران مهاجرت کند.

 

 

* آلکنو از زنیت باید دل بکند

 

 

 

ولادیمیر آلکنو هم جزو مربیانی است که به ویژه این اواخر حرف حضورش در ایران زیاد زده‌می‌شود. او با روسیه قهرمان المپیک2012 شد اما در ریو نتوانست به نتیجه مطلوبی دست‌یابد و برکنار‌شد. سرمربی زنیت‌کازان روسیه، تیم باشگاهی خوبی دارد که همواره در مسابقات باشگاه‌های اروپا اگر جزو فینالیست‌ها نباشد، تا مراحل نهایی پیش می‌رود. یعنی اگر قرار‌باشد آلکنو در کنار زنیت، تیم ملی ایران را هم داشته‌باشد، عملا هرسال چند هفته قبل از لیگ جهانی به تهران می‌رسد.

 

 

* تکلیف پرافتخارترین مربی چه می‌شود؟

 

 

 

و اما برویم سراغ برناردو دوچا رزنده؛ پرافتخارترین مربی در تاریخ والیبال دنیا. کسی که همراه با تیمش در اکثر  فینال‌های مسابقات بوده و برای مثال از 16لیگ جهانی، تیم رزنده در 13فینال آن حضور داشته‌است. رزنده که امسال به دنبال هشتیمن قهرمانی در سوپرلیگ برزیل همراه با تیمش، ریوداژینرو است، جداییش از تیم ملی برزیل دیگر قطعی شده و همین روزهاست که اخبار مذاکراتش با تیم‌هی مختلف به گوش برسد. مربی که بعد از المپیک ژاپن به سراغ او رفت و شکی نیست که حضور او روی نیمکت هر تیمی یک افتخار بزرگ خواهد‌بود.