دبیر سازمان مردم‌نهاد خانه نجات ایران گفت: آموزش‌های عمومی می‌تواند در کاهش خسارت و تلفات ناشی از حوادث و بلایای طبیعی موثر باشد.
به گزارش مرور نیوز، احمد بختیاری در دومین روز از چهارمین کنفرانس جامع مدیریت بحران و HSE با موضوع "آموزش‌های عمومی و همگانی ،جلب مشارکت‌های مردمی و تاثیرات آن" که صبح امروز در دانشگاه تهران برگزار شد، اظهار داشت: کسانی که در حوزه مدیریت بحران و پدافند غیرعامل فعالیت می‌کنند آموزش‌های تخصصی دیده و علاقه‌مند به ارائه همان آموزش‌های تخصصی هستند و آموزش‌های عمومی برای آنها اهمیت ندارد.
وی با اشاره به اینکه در آموزش‌های عمومی باید اطلاعات به مردم به گونه‌ای انتقال داده شود که لزوم آن احساس شود، گفت: در حوادثی مانند سیل در آذربایجان، ریزش ساختمان پلاسکو و تصادفات جاده‌ای و... اگر آموزش عمومی به درستی داده می‌شد، تلفات ناشی از این حوادث نیز به تبع آن کاسته می‌شد.
دبیر سازمان مردم‌نهاد خانه نجات ایران اضافه کرد: تشکل‌های مردم‌نهاد می‌توانند در راستای آموزش عمومی گام‌های موثری بردارند. همچنین در حوزه آموزش عمومی نیازمند استمرار و حوصله هستیم زیرا نهادینه کردن یک موضوع مستلزم استمرار آن است.
در ادامه این همایش، حامد حقی مدیرعامل موسسه مقاوم‌سازی و بهسازی لرزه‌ای ایران در باره مشارکت‌های مردم و آموزش‌های همگانی در مدیریت بحران ، اظهار داشت: 21 مهر روز جهانی کاهش اثرات بلایای طبیعی است و حدود دو سال است که سازمان ملل متحد بر روی آموزش‌های همگانی تمرکز کرده است.
به گفته وی گفتمان سازی عمومی در بحث حوادث و بلایای طبیعی برای تغییر رفتار و نگرش افراد امری مهم تلقی می‌شود.
مدیرعامل موسسه مقاوم‌سازی و بهسازی لرزه‌ای ایران پارامترها و ابزارهای اصلی سازمان‌های مردم‌نهاد فعال در حوزه مدیریت بحران را مخاطبین، حمایت‌گران و شرکت‌ها و شیوه‌ها و روش‌های مبتنی بر علم مدیریت بحران دانست و گفت: آگاهی‌بخشی، آموزش تئوری، تمرین و مانور از مسائلی است که تشکل‌ها روی آن تمرکز کرده‌اند تا بتوانند در زمینه کاهش خسارات و تلفات ناشی از حوادث و بلایای طبیعی موثر باشند.
در ادامه این همایش، حسام‌الدین نراقی رییس هیات مدیره انجمن امداد ایرانیان نیز با طرح این پرسش که چرا مشارکت جوامع و شهروندان در چرخه مدیریت شرایط اضطراری، مهم است، اظهار کرد: دستاوردهای مشارکت مردمی در چرخه مدیریت در شرایط اضطراری شامل بهره‌وری بیشتر اقدامات، پاسخگویی و حس مالکیت، تصمیم‌گیری برای خود، حمایت دوجانبه از اقدامات، احساس مسئولیت بیشتر و پایداری و امکان تأمین اقدامات است.
وی افزود: مشارکت مردمی اگر در چرخه مدیریتی سوانح وجود داشته باشد می‌تواند در کاهش آسیب‌ها و پیامدها و مدیریت بهینه منابع هنگام بروز حوادث موثر باشد. بنابراین باید راهکار یا برنامه‌های درستی برای جلب، حفظ و توسعه مشارکت مردمی در چرخه مدیریتی سوانح داشته باشیم.
همچنین جواد نوفرستی مدیرعامل انجمن جامعه ایمن ایران در ادامه این همایش، اظهار کرد: فعالیت انجمن جامعه ایمن در زمینه فرهنگ‌سازی، مطالبه‌گری، برقراری هماهنگی و ارتباط میان دستگاه‌های مختلف در حوزه ایمنی برای پیشگیری از حوادث و سوانح است که مدل کارکرد این انجمن به طوری است که با ایجاد کمیته متشکل از نمایندگان دستگاه‌های مختلف به تقویت ارتباط بین دستگاه‌های حوزه ایمنی بپردازد.
وی با اشاره به اینکه طبق آمار در شهر تهران بیش از 500 ساختمان ناایمن داریم، گفت: باید این سوال پرسیده شود که آیا از حادثه پلاسکو درسی گرفته‌ایم یا خیر؟ به نظرم که اینگونه نیست و این حوادث بعد از مدتی فراموش می‌شود.
مدیرعامل انجمن جامعه ایمن ایران افزود: در زمینه کاهش آسیب و خسارات ناشی از حوادث مردم و مسئولین نیازمند دریافت آموزش‌هایی هستند و باید این سوال مطرح شود که چه کسی باید به مردم آموزش دهد.همچنین اگر آموزش‌ها ضمانت اجرایی، قدرت تنبیهی و تشویق نداشته باشند موثر نخواهند بود.
نوفرستی گفت: فعالیت و اقدامات HSE شهرداری و مدیریت بحران بایستی به صورت شفاف و روشن مشخص شود تا مردم بتوانند از آنها مطالبه کنند.
وی با بیان اینکه هر دو سال یک بار به اندازه زلزله رودبار ـ منجیل و بم در جاده‌ها تلفات ناشی از تصادف داریم، گفت: نمی‌توان از حوادث طبیعی مانند زلزله پیشگیری کرد؛ اما می‌توانیم با آموزش‌های عمومی و تخصصی خسارات ناشی از این حوادث را کم کنیم؛ زیرا هزینه اقتصادی تصادفات معادل شش درصد تولید ناخالص ملی کشور است که اگر این هزینه‌ها را کاهش دهیم به اقتصاد کشور نیز کمک فراوانی می‌شود.
مدیرعامل انجمن جامعه ایمن ایران اظهار داشت: باید میان آموزش و یادگیری تفاوت قائل شویم. اگر آموزش منجر به تغییر رفتار نشود ارزشی ندارد. بنابراین اولین اقدام در آموزش، آگاهی‌بخشی، حساس‌سازی و مطالبه‌گری است. این آگاهی بخشی باید در مردم و مسئولین ایجاد شود و مردم باید از حقوق خود برای مطالبه‌گری از حاکمیت آگاهی داشته باشند. از طرفی باید به وظایف شهروندی خود نیز آگاه باشند.
نوفرستی در پایان گفت: مشکل اصلی ما در بحث آگاهی‌بخشی، نبود متولی است یعنی فرآیند آگاهی‌بخشی متولی مشخصی ندارد و حتی اگر متولی آن هم مشخص باشد، یا وظایف خود را به درستی انجام نمی‌دهند و یا به طور کل از وظایف خود آگاهی ندارند.
