وزیر بهداشت گفت: تمام اقدامات ما در این راستا است که بتوانیم خدمات ارزان‌تر و البته کارآمد و با کیفیت را به شهروندان ارائه دهیم و از نظر ایران و وزارت بهداشت، مراقبت های بهداشتی اولیه، آثار مثبت اقتصادی زیادی دارد.
به گزارش مرور نیوز، سید حسن هاشمی وزیر بهداشت که به عنوان رییس پنل آثار اقتصادی مراقبت‌های اولیه بهداشتی در سومین جلسه وزرای بهداشت جهان در اجلاس جهانی آستانه انتخاب شده است، اظهار کرد: شبکه بهداشتی و درمانی ایران ابتدا در روستاها راه‌اندازی شد و به تدریج خدمات آن در مناطق شهری و حاشیه شهرها نیز گسترش یافت و اثرات بسیار مثبتی برای کشور از جمله کاهش بیماری‌ها، مرگ و میر نوزادان، کودکان و مادران باردار، مبارزه با بیماری ها و افزایش دسترسی به خدمات به ویژه در زمینه واکسیناسیون و مراقبت‌های قبل از تولد داشته است.
وزیر بهداشت، وجود شبکه بهداشتی و درمانی در کشور را موجب کاهش هزینه های سلامت برای ایران دانست و گفت: گسترش بی رویه شهرنشینی، نبود نظام فعال برای ارائه خدمات درمانی، بار زیاد بیماری های غیرواگیر، پیشرفت های سریع فناوری ها، وجود داروهای گران قیمت و سالمند شدن تدریجی جمعیت، ما و همه کشورها را به سمتی رهنمون می کند که باید راهبردهای جدیدی برای بهبود شرایط و خدمات نظام سلامت به ویژه در جوامع شهری اتخاذ کنیم.
هاشمی با اشاره به اجرای طرح تحول سلامت در کشور، گفت: در قالب این طرح، بیش از ۲۱ هزار مراقب سلامت به ویژه در مناطق شهری و به منظور کنترل و مبارزه با بیماری‌های غیرواگیر که بیشترین دلیل مرگ و میر مردم در جهان و ایران است، بکار گرفته شدند.
بنابر اعلام وبدا، وزیر بهداشت با بیان اینکه هر ۳ تا ۵ مراقب سلامت تحت نظر پزشک خانواده مشغول فعالیت هستند، گفت: از ۳ سال گذشته، برون سپاری خدمات به بخش خصوصی در کشور به طور جدی آغاز شده و بخش خصوصی، به گسترش خدمات بهداشتی و درمانی کمک می کند و در این شرایط، بار اضافه‌ای به سیستم دولتی تحمیل نمی‌شود و از سوی دیگر شاهد افزایش کارآمدی و کیفیت خدمات و کاهش هزینه‌ها هستیم.
هاشمی تصریح کرد: تمام اقدامات ما در این راستا است که بتوانیم خدمات ارزان‌تر و البته کارآمد و با کیفیت را به شهروندان ارائه دهیم و از نظر ایران و وزارت بهداشت، مراقبت های بهداشتی اولیه، آثار مثبت اقتصادی زیادی دارد؛ چراکه علاوه بر پاسخگویی به نیازهای جامعه، زمینه خود مراقبتی، مشارکت بیشتر در حوزه سلامت، تقویت نظام ارجاع، کاهش بار بیمارستان‌ها، تعادل بین تقاضای جامعه و دسترسی به نیروهای متخصص، کاهش هزینه‌ها، کاهش انجام خدمات تشخیصی گران قیمت و در برخی مواقع غیرضرور، شناسایی سریع بیماری‌ها و تاثیر بر مولفه‌های اجتماعی سلامت را فراهم کند.
