نخستین ملی پوش بدمینتون گلستان ، بدون مربی و امکانات مناست در سطح حرفه ای به تیم ملی دعوت شد.

به گزارش مرور نیوز، «مسعود پیروزی» متولد ۱۳۷۰ در شهرستان گنبدکاووس دارای مدرک لیسانس مهندسی عمران در فهرست نهایی تیم ملی بدمینتون قرار گرفت تا به اولین ورزشکار گلستانی تبدیل شود که به این افتخار مهم دست پیدا می کند.

پیروزی بدمینتون را از سن ۸ سالگی شروع کرد و اولین افتخار مهمش را در نوجوانی به دست آورد. او زمانی که ۱۳ ساله بود به مقام دومی مسابقات قهرمانی کشور در قسمت دوبل (دونفره) رسید. این بدمینتون باز گلستانی در ادامه مقام های متعدد دیگری نیز به دست آورد.

 از سال۹۱ تاکنون یک عنوانی قهرمانی، دو عنوان نایب قهرمانی و سه عنوان سومی در مسابقات رنکینگ بزرگسالان کشوری تصاحب کرده و در سال ۹۱ به همراه تیم زادگاهش به عنوان کاپیتان تیم به مقام قهرمانی لیگ دسته اول کشور رسیده است. این تیم برای اولین بار در تاریخ استان توانست جواز حضور در رقابت های لیگ برتر کشور در سال ۹۲ را کسب کند. 

مسعود پیروزی هرچند دوبار دیگر به اردوی تیم ملی راه یافته بود اما با بدشانسی نتوانست با پیراهن تیم ملی به میدان برود. او اکنون به تنها بدمینتون باز گلستانی تبدیل شده که در فهرست نهایی تیم ملی قرار گرفته است.

به همین مناسبت دقایقی با وی به گفتگو پرداخته ایم:

چندمین بار است که به اردوی تیم ملی دعوت می شوید؟

سومین بار، بار اول در سال ۹۱ قبل از مصدومیت رباط صلیبی و جراحی ام بود که نتوانستم جزو نفرات نهایی باشم. یکبار هم سال ۹۴ و بعد از سپری کردن دوران مصدومیت دوباره دعوت شدم که قرار بود در بازی‌های بین المللی «جام فجر» شرکت کنم که این مسابقات به دلیل تعدد بازی‌های انتخابی المپیک لغو شد.

پس امسال قرار است برای اولین بار با پیراهن تیم ملی به میدان بروید؟

بدون ‌مربی کار می‌کنم و تنها مربی من‌ سرمربی تیم‌ملی بزرگسالان در اردوهای تیم ملی استبله، با حضور در دو دوره انتخابی جزو لیست ۶ نفره اصلی در آمدم و بعد از انجام پنج اردو اکنون جزو چهار نفر نهایی اعزامی به مسابقات ترکیه هستم. این مسابقات ۲۹ آذر تا دوم دی ماه برگزار می شود.

 آخرین باری که یک گلستانی پیراهن تیم ملی را پوشیده چه زمانی بوده؟

در تاریخ استان گلستان هنوز هیچکس این افتخار را در قسمت بزرگسالان کسب نکرده اما در ادوار گذشته که استان مازندران بودیم پیشکسوتان ارزنده آقایان «ابوالفضل مهاجر» و «سهراب حسینی نژاد» حدود ۲۵ سال پیش این افتخار را کسب کرده بودند.

فکر می کنید علت آنکه طی سال های پس از استقلال استان نتوانسته ایم بازیکنی به تیم ملی تقدیم کنیم چه بوده؟

کمبود امکانات و به ویژه مربی. من بدون ‌مربی کار می‌کنم و تنها مربی من‌ سرمربی تیم‌ملی بزرگسالان در اردوهای تیم ملی است. علت مهم دیگر، تمرین با توپ ‌پَری است؛ چون بازی‌ها با توپ‌ پری برگزار می شود و هزینه حداقل ماهانه ۷۰۰ هزار تومان را طلب می کند، ما محروم‌ هستیم و گاهی اوقات با هزینه شخصی خودم اندکی تهیه می کنم.

چرا هیئت استان در این سال ها کاری برای پرورش مربی نکرده؟

ما در استان مربیان خوبی چون آقای حسینی نژاد و حاجی آبادی داریم اما باید حقوق آنها تامین شود که متاسفانه نمی شود.

مسئولان هیئت پس از آنکه خبر انتخاب شما را شنیدند چه رفتاری داشتند؟

به غیر از آقای ضابط دبیر هیات استان که همیشه جویای احوالم است دیگر کسی در قبال تمرینات نه کمک مالی می کند و نه خبری می گیرد. رئیس هیات بدمینتون استان تا الان زنگ‌ نزده که حتی یک ‌تبریک‌ خشک‌ و خالی به من ‌بگوید!!! فقط بعد از تبریک آقای ضابط در کانال تلگرام هیات استان، ‌ایشان هم یک ‌پیام تبریک‌ گذاشتند. حتی وقتی به عنوان مربی هم‌تاریخ ساز شدم و برای اولین بار در تاریخ استان گلستان تیم نونهالان را قهرمان ایران کردم ایشان تبریک نگفت. این مسائل بیشتر از مسائل مالی و کمبود امکانات مرا آزار می دهد.

برای تمرین کردن با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنید؟

همه ورزشکاران به خوبی می دانند که اگر بخواهی در سطح ملی در هر رشته ای به ویژه بدمینتون که به آمادگی جسمانی و چابکی بالایی نیاز دارد، کار کنی باید مربی بدنساز و مربی تخصصی در همان رشته داشته باشی اما من به صورت انفرادی در گرما و سرما به پیست، تمرینات هوازی و سالن بدنسازی و … می روم. حتی در گنبد یک حریف تمرینی هم ‌ندارم و مجبورم سه تا از شاگردانم ‌را یک‌ طرف تور بگذارم‌ و با توپ ‌پلاستیکی ضربه بزنم!

هفته ای چند ساعت تمرین می کنید؟

۱۸ ساعت. خدارا شکر که در گنبد سالن اختصاصی بدمینتون داریم وگرنه برای وقت تمرینی هم ‌مشکل داشتیم. همیشه از آقای غفاری (رئیس اداره ورزش گنبد) تشکر می کنم که با اختصاص این سالن به بدمینتون باعث رشد این رشته ورزشی در استان شده است.

بسیار با ارزش است که باوجود کمبودها و نامهربانی ها توانستید خود را در بالاترین سطح حفظ کنید. البته حمایت و انگیزه هایی که آقای مهاجر هم استانی عزیزمان و مدیر تیم های ملی و آقای کرباسی مربی ارزشمند تیم‌ملی به من می دادند باعث می شد که با وجود کمبود امکانات و نبود توپ‌ پری به صورت انفرادی تمریناتم را ادامه دهم.

برگردیم به تیم ملی. از شرایط اردو راضی هستید؟

خداراشکر وضعیت خوب است و تمرینات هر روز به دو صورت سه ساعت صبح و سه ساعت عصر در حال برگزاری است. اکنون در مرحله پنجم اردو حضور داریم و تا پیش از اعزام دو مرحله اردوی دیگر نیز باقی است که همگی در زنجان خواهد بود.

احساس خودت از انتخاب شدن به عنوان یکی از اعضای نهایی تیم ملی چیست؟

حس بسیار خوبی دارم، واقعاً بعد این همه تلاش به خصوص بعد از عمل زانویم که کمتر کسی فکر می کرد به اوج برگردم از اینکه به این مهم ‌دست پیدا کردم بسیار ‌خوشحالم. در مسابقات بین المللی بدمینتون دو تا چهار نفر اعزام می شوند و اینکه جزو این نفرات باشی بسیار دشوار است.

پیش بینی شما از مسابقات بین المللی ترکیه چیست؟ فکر می کنید چه عملکردی به جا بگذارید؟

مسابقات سطح بالایی است و بازیکنان خوبی از اروپا و شرق آسیا که رنکینگ جهانی بالایی دارند شرکت می کنند. ما هم سخت تلاش می‌کنیم که خوب ظاهر شویم و بتوانیم ‌روی سکو برویم. در این مسابقات هم در بخش انفرادی و هم در دوبل به میدان می رویم، یار دوبل من هم آقای مهران شهبازی از کردستان است.

 در پایان اگر صحبتی دارید بفرمائید.

یکبار دیگر خدا را شاکرم که به این موفقیت دست پیدا کردم. از خانواده ام که واقعاً حمایتم کردند و همه دوستان و جامعه ورزش استان به خصوص «حسن حاجی آبادی» که در استان مرا حمایت می‌کنند، تشکر می‌کنم.