یک مربی مهدکودک تبریزی با بهره گیری از آموزه های قرآنی و معصومین، مهدکودکی راه اندازی کرده و تربیت دینی و قرآنی کودکان و نوجوانان را مورد توجه قرار داده است.
به گزارش مرور نیوز، حسن زاهدی حق مسئول خانه قرآن کودک و نوجوان عبداله بن حسن تبریز و مرد 46 ساله ای با تحصیلات حوزوی و مطالعات روانشناسی کودک است که می توان گفت شاید تنها مربی مهد کودکی در کشور است که در این سن و سال در کلاس کودکان حضور دارد و از سال 1368 بصورت منظم و پی گیر فعالیت های تربیتی خود را اغاز کرده و به گفته خود همیشه تحت تاثیر این جمله از اقبال لاهوری بوده که «کودکان معصومند پس باید فکر معصوم بالای سرشان باشد» و بر همین اساس در حوزه تربیت تلاش نکرده است روش کوشش و خطا را بکار برد.
مربی مهد کودکی که پاسخ مشکلات تربیتی را در آموزه های الهی و معصومین جستجو می کند
وقتی این تعاریف و توصیفات را از وی شنیدم تصمیم گرفتم برای تهیه مطلبی با وی هم کلام شوم و برای همین منظور قرار ملاقاتی با وی تنظیم کردم و در خانه قرآنی کودک و نوجوان عبداله بن حسن تبریز میزبانم شد و وقتی پرسیدم مهمترین موضوع مد نظر شما در اجرای برنامه های آموزشی چیست، این چنین پاسخ داد: برای گریز از روش های مرسوم و آزمون و خطاهای تربیتی و آموزشی سعی کرده ام از بسته تربیتی خدا و معصومین استفاده کردم زیرا خداوند متعال می فرماید: «انسانی از گل ساختیم و به آنچه باطنش را وسوسه می کند، آگاهیم.
وی در ادامه از دغدغه های ذهنی اش در مورد موضوعات و مسائل تربیتی در جامعه ایرانی می گوید و می افزاید: در طول فعالیت تربیتی این سئوال همیشه ذهن مرا درگیر کرده بود که چرا با وجود اینکه برای بعضی از دانش آموزان امکانات و بستر تربیتی فراهم است اما این افراد رفتار نامتعادلی را از خود نشان می دهند و به این نتیجه رسیدم مشکلات تربیتی بیشتر قبل از هفت سالگی اتفاق می افتد و اگر بخواهیم برای حوزه تربیتی کشور کاری انجام شود، باید از آغوش مادران یا مهدهای کودک تحول صورت گیرد.
وقتی از وی می پرسم متولی گری و مسئولیت کودکان زیر هفت سال با چه کسانی است، به موضوع جالبی اشاره کرده و می گوید: در این خصوص باید گفت اگر والدین متولی هستند، کدام مادر را می شناسید که حداقل یک جلد کتاب تربیتی زیر هفت سال را خوانده باشد و پاسخ این است که با برگزاری نزدیک به 300 جلسه تربیتی این سئوال از خانواده ها پرسید شده و کمتر از یک درصد یک کتاب کاربردی خوانده بودند.
مهدکودکی برای پاسخگویی به نیازهای تربیتی کودکان مطابق با رهنمودهای قرآنی
صحبت به اینجا که می رسد دلیل تاکیدش بر حضور در مهدکودک و اجرای برنامه های قرآنی با کودکان در خانه کودک و نوجوان عبداله ابن حسن تبریز برایم روشن تر می شود و در خصوص راهکارهایش برای پر شدن این فاصله تربیتی خاطر نشان می کند: برای این منظور هفت گام را مشخص کردیم که گام اول برگزاری دوره های اموزشی برای خانواده دارای فرزند بود و در گام دوم طراحی مجموعه برای کودکان مورد توجه قرار گرفت تا در نسبت به زیر سازی شخصیت کودک کاری صورت گیرد.
زاهدی به شاخصه های چنین مهدکودکی نیز اشاره کرده و ادامه می دهد: این مجموعه در وهله اول باید بازی محور بوده و در آن از روش های یادگیری کلاسیک استفاده نشود و در کنار این موضوع حضور مادر به همراه کودک در محتوای برنامه ها و بازی اجباری است تا کودکان مضطرب نشوند و همچنین مادر کودک باید دوره کاربردی تربیت کودک زیر هفت سال را سپری کند تا هم بر شیوه اموزش و رفتار مربی نظارت داشته باشد و هم نیازهای عاطفی کودک در خوردن، آشامیدن، جلوگیری از ترس و گریه با حضور مادر تامین شود.
وی گام سوم برای اجرای یک برنامه تربیتی منطبق بر آموزه ای قرآنی را چنین شرح می دهد: وظیفه مجموعه ای مانند خانه قرآن اموزش نیست و فقط بازی سازی برای کودکان است و اگر قرار است آموزشی انجام شود، باید از طریق عطش یادگیری باشد یعنی کودک دنبال سئوال باشد و از طریق حاشیه های بازی یادگیری اتفاق افتد بنابراین جزوه ای با عنوان بازی های یادگیری اعداد طراحی و چاپ کردیم و بعد از یادگیری اعداد در طول چهار سال آزمایش جزوه بازی محور برای آموزش حروف و روخوانی قرآن با استفاده از کارت های بازی تهیه شد که خروجی آن کودکانی هستند که قبل از مدرسه توانا به خواندن قرآن هستند و این در حالی است که کودکان از حضور و خواندن این کتاب مقدس احساس لذت می کنند لذا کودک در لذت بخش ترین فضای بازی این تجربه را در ضمیر خود تا ابد بعنوان یک خاطره شیرین نگه می دارد.
این مربی قرآنی آخرین و چهارمین گام در تکمیل این فرآیند تربیتی را نیز چنین تشریح می کند: با توجه به محوریت تربیتی اهداف خانه قرآن، کودکان وقتی توانایی خواندن پیدا می کنند، وارد بازی ترجمه و حفظ داستان های قرآنی شده و در سنین کودکی با قهرمانان داستان های قرآنی و احکام نمادین اشنا می شوند و آنها را در آینده الگوی زندگی خود قرار میدهد.
وی برای افرادی نیز که می خواهند اینگونه فعالیت ها را انجام دهند و یا والدینی که علاقمند به حضور کودکان خود در چنین مهدکودکی هستند، توصیه هایی دارد و خاطر نشان می کند: هنگام ثبت نام به اولیا میگوییم یک جلسه کودک با مادرش بصورت مهمان در یکی از کلاس ها حضور یابد و شرایط را ارزیابی کند و نظر کودک را بخواهد که آیا دوست دارد به این کلاس بیاید یا نه و برای مربیان علاقمند هم اعلام می کنیم خروجی های مجموعه را ارزیابی کنند و پس از آن آماده ایم صفر تا صد تجربه ها را انتقال دهیم.
مسوولان بیایند، ببینند، ارزیابی و مقایسه کنند
از مرکز پاسخ به احکامی که ایجاد کرده است می پرسم و پاسخ می دهد: سال 92 مجموعه پاسخ گویی احکام تخصصی بانوان تبریز دایر شد که سئوالات توسط بانوان طلبه جواب داده می شود و هنوز در ملک شخصی مستقر است و متاسفانه با اینکه شرح مسائل و مشکلات آن به گوش مسئولان رسیده، حتی یک نفر هم از بابت نظارت و ارزیابی و انتقاد نیامده تا نظارتی انجام دهد و علاوه بر آن سال 84 نیز مجموعه پاسخگویی احکام منیر تبریز را با کمک دوستان طلبه تاسیس کرده بودیم که ضرورت ایجاد مرکز بانوان را از ان موقع تجربه کرده بودم.
زاهدی در پایان انتظارات و خواسته هایش گریزی می زند و می گوید: فکر می کنم بعد از 27 سال کار مستقیم با کودک و نوجوان حرفم برای کسانی که حتی یک روز تجربه کاری ندارند و صرفا مسئول هستند، قابل قبول باشد و انتظار اولم از مسئولان این است که بیایند، ببینند، نسبت به نمونه های دیگر ارزیابی و مقایسه کنند زیرا من 46 سال دارم و از این به بعد اگر حوصله و کارایی داشته باشم، شاید بتوانم 10 سال دیگر در این حوزه کار کنم و بنابراین انتظار دارم مسئول و یا خیری به نام خودش مدرسه یا فضایی در اختیار ما قرار دهد تا در این مدت باقی مانده عمر بدون دغدغه، تربیت دینی انجام دهیم و آنهایی که با من بوده اند می دانند من از خودم هزینه و کار اقتصادی کرده ام تا این نتایج حاصل شده و علاوه بر این انتظار دارم قرارگاهی با مشارکت نهادهایی چون بهزیستی، تبلیغات اسلامی، آموزش و پرورش و شهرداری تبریز برای برنامه ریزی و عملیاتی کردن بازنگری روش ها و محتواهای آموزشی کودکان زیر هفت سال تاسیس شود.
بدون شک اگر این مهدکودک در سطح استان و کشور بی نظیر نباشد، حتماً نمونه ای کم نظیر و البته مصداقی از مقابله با جنگ نرم و فرهنگی است که با حرکتی کاملاً خزنده و برنامه ریزی شده بنیان خانواده ها و در راس آن کمرنگ کردن اعتقادات و پایبندی آموزه ای دینی در بین نسل کودک و نوجوان را نشانه رفته و تنها راه مقابله با آن سپر کردن داشته های فرهنگی و دینی است تا از تشعشعات زیان بار آن بر نسل های آینده جلوگیری شود و تحقق این مهم نیازمند حمایت همه جانبه مسئولان مسئول در حوزه فرهنگ و اطلاع رسانی و آگاه سازی شهروندان است.
