در دیدار واهان مارتیروسیان وزیر حمل و نقل و ارتباطات ارمنستان و سیدکاظم سجادی سفیر جمهوری اسلامی در ایروان، گسترش روابط دو کشور به ویژه در عرصه حمل و نقلی و ترانزیتی از بندرعباس تا اروپا بررسی شد.

به گزارش مرور نیوز، در این دیدار که روز پنجنشنبه برگزار شد، راهکارهای بهره برداری از حمل و نقل ترکیبی بین ایران و ارمنستان برای استفاده از توانمندی های دو کشور مورد مذاکره قرار گرفت.

دراین دیدار، طرفین بر پیگیری و اجرای تفاهم های صورت گرفته در جریان سفر حسن روحانی رئیس جمهوری ایران به ارمنستان که اول دی ماه انجام گرفت، تاکید کردند.

مارتیروسیان و سجادی موضوع حمل نقل ترکیبی بار از بندرعباس به بندر پوتی گرجستان و در ادامه به اروپا در چارچوب کریدور شمال و جنوب را بررسی کردند.

مقام ارمنستانی ضمن اشاره به فراهم بودن زیر ساخت های راه آهن قفقاز جنوبی و انبارهای منطقه یراسخ در استان آرارات نزدیک ایران برای استفاده بازرگانان ایرانی، آمادگی ایروان را برای همکاری در این زمینه اعلام کرد.

سجادی سفیر ایران نیز ضمن استقبال از پیشنهادهای ارائه شده به نتایج بازدیدهایی که از راه آهن قفقاز جنوبی و انبارهای یراسخ داشته، اشاره و اظهار کرد که باید به بهسازی جاده ها در مرز نوردوز به ایروان در ارمنستان با هدف تشویق بازرگانان ایرانی برای استفاده از این مسیر توجه ویژه ای صورت گیرد.

در جریان سفر یک روزه روحانی به ایروان که اول دی ماه انجام شد، افزون بر مذاکرات سران، پنج سند همکاری بین دو کشور امضا شد که می تواند ارزش روابط اقتصادی را از سطح کنونی سالانه حدود 300 میلیون دلار بسیار افزایش دهد.

این سندها در زمینه های استفاده مشترک از دروازه مرزی «نوردوز – مغری»، همکاری در شرایط اضطراری، همکاری های بین موزه ای، گردشگری و ورزشی است.

روابط دو کشور شامل حوزه های مختلفی از جمله انرژی، حمل و نقل، حفاظت از محیط زیست، علمی و فرهنگی می شود که برنامه های گسترده ای نیز برای گسترش آن از سوی تهران و ایروان تدارک دیده شده است.

دو کشور همچنین برنامه های راهبردی مختلفی دارند و در سال 1995 نیز قرار داد ساخت خط لوله گاز از ایران به ارمنستان امضا شده است.

ارمنستان با حدود 30 هزار کیلومتر مربع مساحت و سه میلیون نفر جمعیت در منطقه قفقاز که پس از فروپاشی شوروی در سال 1991 استقلال یافت، با موقعیت راهبردی ویژه، از غرب با ترکیه، شمال گرجستان، شرق جمهوری آذربایجان (جمهوری قره‌باغ) و در جنوب ایران و جمهوری خودمختار نخجوان (جزئی از جمهوری آذربایجان) هم مرز است.