هر چند برخی از کنارگیری محمدباقر قالیباف تعجب کردند اما بودند کسانی که از مدت ها پیش می گفت قالیباف نیامده که در صحنه انتخابات بماند بلکه آمده تا انتقام سال 92 را در مناظرات از روحانی بگیرد و سپس صحنه را ترک کند.
متن گفتگو با عطریانفر در زیر می آید:
تحلیل های مختلفی از کنارگیری آقای قالیباف به نفع آقای رئیسی مطرح می شود، عده ای این اقدام شهردار تهران را ایثار توصیف می کنند اما در مقابل کسانی هم معتقدند چون اصولگرایان دریافتند که نمی توانند انتخابات ریاست جمهوری را به دور دوم بکشانند بنابراین برای کاهش آلام و تبعات شکست، فراهم آوردن زمینه باختی آبرومندانه و اینکه دو نامزد شکست خورده نداشته باشند، تصمیم گرفتند آقای قالیباف به نفع آقای رئیسی کنار برود، نظر شما چیست؟
تصور می کنم اصولگرایان تا همین مرحله که الان این تدبیر و تصمیم را گرفتند مطابق با برنامه از پیش طراحی شده خود حرکت کردند یعنی کنارگیری آقای قالیباف از صحنه انتخابات برای آن نبوده که اصولگرایان در میانه راه بخواهند تدبیر جدیدی را به کار ببندند. از ابتدا مجموعه ای که جمنا را شکل دادند با وجودی که خیلی ضعیف ظاهر شدند اما جامعه روحانیت مبارز به عنوان پدر معنوی از آن مجموعه خارج شد و آقای رئیسی را تشویق به حضور در عرصه انتخابات کرد. در واقع کاندیداتوری آقای رئیسی از ابتدا در برنامه کاری جمنا نبود، جمنا بر حمایت از شخص آقای قالیباف تمرکز داشت اما وقتی جامعه روحانیت مبارز آقای رئیسی را به میدان آورد عملا تدبیرشان به این سمت پیش رفت که آقای قالیباف را از صندلی ردیف نخست به صندلی ردیف دوم هدایت کنند تا با ورود آقای رئیسی از درب VIP صندلی ردیف جلو برای نشستن او آماده باشد.
آقای قالیباف در عین حال که علاقمند بود در قالب تیم عمل کند و تابع تصمیمات گروه خودش باشد اما به شدت علاقمند بود که گزینه و انتخاب قطعی اصولگرایان باشد، حتی قبل از ثبت نام نیز تأکید کرده بود در انتخابات نامزد نمی شود مگر اینکه او نامزد واحد جریان اصولگرا باشد. به هر حال آن خواسته عمل نشد و او چون آمد و ثبت نام کرد مجبور بود بماند. معتقدم حملات و رفتارهای غیرمتعارفی که از طرف آقای قالیباف شکل گرفت و خلاف گویی هایی که علیه دولت یازدهم مطرح کرد برای او دو جنبه داشت. اولا هدفگیری کرد که با آقای روحانی و آقای جهانگیری بجنگد و مبارزه کند اما به صورت کاملا نهفته در جهت اینکه به نیروهای همفکر و پشتیبان خودش اثبات کند من توانمندتر از آقای رئیسی هستم، حملاتش را تشدید می کرد. در واقع استراتژی آقای قالیباف این بود که بتواند در میانه راه اندیشه جریان اصولگرا را به سمتی هدایت کند که تصمیم شان عوض شود به طوری که براساس نظرسنجی ها آقای رئیسی به نفع آقای قالیباف کنارگیری کند؛ در حالیکه تصور اشتباهی داشت و از مدت ها پیش معتقد بودم حتی اگر آقای قالیباف درنظرسنجی ها بالاتر از آقای رئیسی قرار گیرد اما اوست که صحنه را باید به نفع آقای رئیسی ترک کند.
آقای قالیباف در بیانیه انصراف خود سعی کرد نوعی سرور از تحویل بار سنگین مسئولیت به آقای رئیسی را نشان دهد، به نظرتان فکر می کنید الان آقای قالیباف واقعا ناراحت است یا خوشحال؟
