ایران در حال حاضر نفوذ خود را در چندین کشور در منطقه از جمله در عراق، سوریه، لبنان و یمن افزایش داده است. از دیدگاه امریکا،‌ اتحاد با ایران به‌معنای افزایش نفوذ در منطقه آن هم از طریق غیر‌مستقیم خواهد بود.

به گزار مرور نیوز، سایت شبکه خبری «العربیه» با انتشار گزارشی اشاره می‌کند  که حتی پیش از کشف ذخایر نفت و گاز نیز قدرت‌های غربی به ایران به عنوان متحد اصلی خود در منطقه نگاه می‌کردند. 

این شبکه خبری با اشاره به روابط ایران و امریکا در سال‌های گذشته می‌نویسد: «برای چندین دهه آینده برنامه امریکا و غرب درباره خاورمیانه به احتمال زیاد به‌سوی متقاعد‌کردن ایران برای به عنوان متحد استراتژیکی، تاکتیکی و ژئوپولیتیکی در منطقه خاورمیانه خواهد بود. همان‌گونه که ایران در دوران پیش از انقلاب ۱۹۷۹ میلادی نقش پلیس منطقه را ایفا می‌کرد. در حالی که هنوز برخی جریان‌های سیاسی ایرانی نسبت به نیت امریکا درباره ایران بی‌اعتمادی عمیقی به واشنگن دارند، به‌نظر می‌رسد که دیر یا زود ایران و امریکا به سمت عادی‌سازی روابط دیپلماتیک و حتی برقراری کامل آن گام بر می‌دارند.» 

این شبکه خبری می‌افزاید: «با نگاه به تاریخ روابط ایران و غرب و ایران و امریکا می‌توان مشاهده کرد که ایران متحد غرب تا سال ۱۹۷۹ میلادی بوده است. در واقع تنش میان ایران و غرب از آن سال به بعد عمدتا به دلیل تفاوت دیدگاه‌های‌های ایدئولوژیک ایجاد شد.»

العربیه در ادامه به بیان دلایلی می‌پردازد که نشان می‌دهند ایران و غرب در طول تاریخ پیوند دیرینه‌ای با یکدیگر داشته است و در این‌باره  می‌نویسد: 

نخست آن‌که از دیدگاه غرب ایران دارای یک موقعیت استراتژیک بسیار مهم در مرکز خاورمیانه است. 

دومین موضوع، جمعیت ایران است که در آن قدرت‌های غربی مدت زمانی طولانی به آن توجه داشته‌اند، اقلیتی شیعه در منطقه‌ای با اکثریت سنی. از دید واشنگتن آن کشور در صورت روابط حسنه با ایران دیگر نیازی به تکیه بر ذخایر نفتی کشورهای عربی به نسبت امروز ندارد. در نتیجه، از نظر محاسباتی درباه تامین انرژی نیز ایران برای امریکا مهم است. از سوی دیگر ایران دارای دومین ذخایر بزرگ گاز است که می‌تواند به امریکا و متحدان اروپایی آن کمک کند و از وابستگی آنان به انرژی روسیه بکاهد. این توازن قدرت به‌نفع امریکا و متحدانش علیه مسکو خواهد بود. 

نکته سوم آن‌که ایران در حال حاضر نفوذ خود را در چندین کشور در منطقه از جمله در عراق، سوریه، لبنان و یمن افزایش داده است. از دیدگاه امریکا،‌ اتحاد با ایران به‌معنای افزایش نفوذ در منطقه آن هم از طریق غیر‌مستقیم خواهد بود. 

نکته چهارم آن‌که از نظر واشنگتن، ایالات متحده نیازی به قطع روابط دیپلماتیک با کشورهای دیگر در منطقه ندارد. واشنگتن می‌خواهد ایران علاوه بر نفوذ سیاسی و اقتصادی، روابط دیپلماتیک حسنه‌ای نیز با کشورهای منطقه داشته باشد. واشنگتن از این موضوع به عنوان اهرمی قدرتمند و یک برگ برنده در منطقه استفاده می‌کند. 

نکته پنجم آن‌که ایران نیروهای نظامی قدرتمندی دارد؛ به همراه توانایی هسته‌ای اما نشان داده که بیش‌تر تمایل به استقرار نیروهای خود بر روی زمین از جمله در سوریه و عراق جهت پیشبرد اهداف سیاسی خاص و اعمال نفوذ در منطقه دارد. به‌عبارت دیگر از دیدگاه واشنگتن، ایالات متحده می‌تواند برای منافع ژئوپولیتیک خود هم که شده از توان نظامی زمینی ایران به عنوان یک متحد استفاده کند. علاوه بر این در ایران طیف طرفدار امریکا و رابطه با آن کشور هستند.