علی معلم گفت: وجود فستیوال فجر ضروری، لازم و دوست داشتنی است. اما سینمای ایران اگر می‌خواهد مطرح شود، فستیوال فجر باید تعریف حرفه‌ای و جهانی داشته باشد تا سیمرغ‌های آن اعتبار داشته باشند.
به گزارش مرور نیوز، این منتقد و تهیه‌کننده سینما که در میزگرد بررسی جشنواره فجر بر سینمای ایران در برنامه‌ی «هفت» سخن می‌گفت، ادامه داد:مسئله اصلی از تعریف برمی‌گردد. اساسا اگر تعریف وجود نداشته باشد، شیوه‌های اجرایی نیز بدست نمی‌آید و مدام در حال تغییر است و اینگونه می‌شود که در یک حرکت بی‌معنی جشنواره ملی از جهانی تفکیک می‌شود.
علی معلم ادامه داد: جشنواره، محلی است برای ارائه آثاری که جنبه‌های مختلف صنعتی، سینمایی و کشف استعدادهای جوان دارند. الگوی جشنواره ما در دوره‌هایی که به نمونههای بین المللی خود نزدیک شد، بد نبود. اما الان می‌بینیم در دوره‌های بخش فیلم اول، دوم و... داریم و بعد حذف می‌شود. حتی امسال که بخش هنر و تجربه حذف شد، در حرکتی خودمختار خود این گروه برای خودش برنامه مستقل اعلام می‌کند! من نمی فهمم آقای حیدری اساسا پاسخگوی این مسئله هستند یا خیر؟ مگر جشنواره حسین قلی‌خانی است که هرکسی هر کاری دلش می‌خواهد بکند؟ اگر ما این‌ها را تعریف نکنیم هر فشاری می‌تواند از بالا یا پایین آنها را تغییر دهد.
این منتقد سینما افزود: هیچ جشنوارهای هیئت انتخاب اعلام نمی‌کند! آن هم یکی دو ماه مانده به جشنواره که شب و روز بنشینند 5-6 فیلم پشت هم در روز ببینند. نتیجه این انتخاب فردی می‌شود. در نمونههای جهانی دبیرخانه دائمی وجود دارد، مشاوران زیادی دارند، در طول سال جهان را رصد می‌کنند. اگر شما از ابتدای سال شروع به برنامه‌ریزی جشنواره کنید، می توان از قبل پیش بینی ورود برخی فیلمها را کرد تا فیلمسازی به 6 ماه اول سال متوقف نشود.
رئیسیان: کسب رضایت همگان، خطای اول دبیر جشنواره است
علیرضا رئیسیان، دیگر میهمان میزگرد «هفت» نیز خاطرنشان کرد: قدم اشتباه اول از زمانی درست می‌شود که دبیر جشنواره بخواهد همه را راضی نگه دارد. یعنی ترکیب هیئت انتخاب، ترکیب هیئت داوران، تعداد و نوع فیلمها برای رضایت دیگران باشد. من به جد معتقدم جشنواره ما باید دو دبیر داشته باشد. یک دبیر برای اجرا، یک دبیر برای طراحی و میزانسن درست انتخاب فیلمها، تعداد فیلمها، ترکیب هیئت داوران و ... .
این کارگردان افزود: از نظر من باید بخش بین الملل به جشنواره بازگردد، چون اضافه شدن آن برای تقویب بخش داخلی رخ داد. همچنین مدیریت ثابتی بر جشنواره حاکم شود، یعنی مدیریتی که اگر با دولت‌ها می‌خواهد عوض شود، لااقل 4 ساله باشد. همچنین داشتن طرح و ایده برای آنکه این جشنواره کانسپتش چه خواهد بود؟ لذا بنظرم من جشنواره فیلم فجر هر طور که باشد، رو به تخریب سینمای ایران می رود. مگر اینکه از نو بنشینیم و به مدل برای سینمای ایران برسیم. اینکه این جشنواره کجای این مدل می‌تواند کارکرد داشته باشد.
جشنوارهای مستقل با بودجه و مدیریت مستقل
وی گفت: خروجی جشنواره‌ها در تمام دنیا، آرای هیئت داوران است. بنابراین باید در انتخاب هیئت داوران دقت کرد. داور باید سینما را بداند. نباید کسی را به صرف جامعه شناس بودن عضو کرد. اگر سینمای ایران بخواهد رشد یاید، باید به الگوهای دقیق برگردد و سیاست‌های دقیق مستقل پیدا کند. بودجه جشنواره باید جریان مستقلی باشد تا بتواند با جذب اسپانسر در طول سال فعالیت خود را ادامه پیدا کند.
معلم: باید استانداری برای انتخاب فیلمها وجود داشته باشد
در ادامه علی معلم افزود: این جشنواره با افق مشخص باید با مدیریتی مستقل از دولت، پیش برود. ارتباطش با دولت حفظ شود اما مستقل مدیریت شود. باید تعریف شود؛ هنری باشد، صنعتی باشد، نسبت آن با انقلاب اسلامی چیست، نسبت آن با امنیت ملی چیست و هر آنچه که گاهی در رسانهها مطرح می‌شود. واگذاری با تعریف، ارتباط با دولت با تعریف در افق کلی. یعنی باید به مدیر جشنواره اجازه و اختیار داد تا کار خودش را کند و پاسخ آنها بعد از برگزاری است. یعنی مدیر جشنواره در ابتدا باید مخیر باشد و در نهایت پاسخگو. نه اینکه مثل امروز به او دیکته شود.
وی خاطرنشان کرد: برخی از دوستان می‌گویند این فیلم‌های انتخاب شده سلیقه‌ای است! مگر خاله بازی است که سلیقه‌ای است؟ باید استانداری برای انتخاب فیلمها وجود داشته باشد و فیلمها براساس شاخص‌های تعیین شده انتخاب شوند! در تمام جهان باید به افکار عمومی پاسخ داده شود. ما تا نتوانیم این مسئله را فهم کنیم، یک سال یک مدیر با سیاست خاصی میآید و می‌گوید از نظر من سینما این است، سال بعد شخص دیگری میآید.
این منتقد سینما با انتقاد از شیوه تعامل دولت‌ها با سینماگران، گفت: این شیوه که دولت‌ها در سال آخر بخواهند همه را راضی نگه دارند، ایجادکننده وضعیت فعلی است. ما تعاریف سینما را در ایران حتی صنفی نکرده‌ایم، بلکه گروهکی کرده‌ایم. دبیری جشنواره می‌توان از مدیریت بالادستی دولتی بیاید، این مسئله مهمی نیست. برای هر 4 ساله می‌تواند سیاست مدونی را داشته باشد.
«هفت» در بخش انتهایی خود با حضور مسعود فراستی و طهماسب صلحجو به نقد فیلم سینمایی «سلام بمبئی» پرداخت.
