هما روستا
  • «هنگامی که خانم هما روستا مُردند، ما، هر سه نفر بی‌صدا بی‌صدا ایشان را تحسین می‌کردیم، خانم روستا، زیبا مُردند، مانند آن قوی سفید، قویی که همه عمر بی‌صداست، تنها لحظه مرگ او از یک عاشقانه می‌خواند، او می‌خواند، تا بمیرد.»