فرشید سیم بر گفت: در حال حاضر کشورهایی مانند عراق، سودان و... به دلیل ضعف سرمایه‌گذاری در پالایشگاه های خود، توان تولید چندانی ندارند؛ از این رو بازار نفت در آینده همچنان بی ثبات خواهد ماند و در این وضعیت ایران باید تلاش کند دوباره بازارهای صادراتی خود را احیا کند.

به گزارش مرور نیوز، درآمد نفتی ایران در سال آینده باید افزایش یابد در غیر اینصورت ایران با چالش کسری بودجه مواجه می شود، این سیاست گذاری در شرایطی انجام شده که از یک سو تقاضا برای نفت در بازار جهانی همچنان در سطح پایینی است و از طرف دیگر سایه سنگین تحریم ها بر سر ایران بیداد می کند و به عنوان مانعی برای صادرات بیشتر است. به گفته کارشناسان در حال حاضر کشورهایی مانند عراق، سودان و... به دلیل ضعف سرمایه گذاری در پالایشگاه های خود، توان تولید چندانی ندارند و از این رو بازار نفت در آینده همچنان بی ثبات خواهد ماند و در این وضعیت ایران باید تلاش کند دوباره بازارهای صادراتی خود را احیا کند، هرچند ممکن است این اقدام با دادن امتیاز همراه شود که منافع چندانی برای ایران ندارد.

استاد دانشگاه تهران با اشاره به اینکه در دنیا تمام بازارها با تلاطم مواجه شده اند، گفت: در شرایط کنونی تضادهایی در دولت های غربی به وجود آمده که تجارت، نقل و انتقال مالی و نیروی انسانی را با چالش مواجه کرده است و از طرف دیگر شیوع ویروس کرونا هم به دلیل اینکه همواره در حال تغییر است فضای اقتصاد را کاملا نامطمئن کرده است.

فرشید سیم بر با بیان اینکه فضای کنونی نه تنها صنعت گردشگری و بلکه تمام کسب و کارها را با مشکل مواجه کرده است، افزود: براساس شرایط کنونی نمی توانیم پیش بینی کنیم که تقاضا برای سوخت در آینده چه تغیراتی خواهد داشت، البته ممکن است که روند تقاضا برای سوخت در یک فرآیند تدریجی افزایش یابد، اما چندان قابل ملاحظه نیست.

احتمالا قیمت نفت اندکی افزایش می یابد

او با تاکید بر اینکه البته احتمال دارد قیمت نفت در بازار های جهانی اندکی افزایش پیدا کند، تصریح کرد: در یک سال اخیر دولت ها برای حمایت های کرونایی بخشی از درآمدهای خود را برای معیشت مردم هزینه کرده اند به همین دلیل دولت ها توان چندانی برای سرمایه گذاری در تولید انرژی های پاک ندارند و پیش بینی می شود در آینده تقاضا برای سوخت های فسیلی همچنان بالا باشد.

سیم بر با تاکید بر اینکه طبق سیاست گذاری ها تولید نفت در آینده بازهم کاهشی خواهد بود، اظهار کرد: کشور عربستان در نتیجه کاهش قیمت نفت و مشکلات اقتصادی که در درونش با آن مواجه شده اند اعلام کرده است که عرضه نفت را کاهش دهد، زیرا می داند که فروش نفت خام در این شرایط نمی تواند ارزش افزوده چندانی برای این کشور به همراه داشته باشد و باید به سمت توسعه برای ایجاد ارزش افزوده برود.

او با تاکید بر اینکه کشورهای عربی قبلا با ترامپ روابط حسنه ای داشته اند، گفت: جمهوری خواهان با شرکت های کوچک نفتی آمریکایی روابط حسنه ای دارند و از آنها حمایت می کنند و وقتی قیمت نفت پایین است به دنبال این هستند که همچنان در بازار این کشور حضور داشته باشند، از این رو وقتی هزینه های استخراج نفت در آمریکا بالا برود آنها نمی توانند با شرکت های بین المللی رقابت کنند، بنابراین به دنبال افزایش قیمت نفت هستند.

دموکرات به دنبال همکاری با شرکت های چند ملیتی

سیم بر با تاکید بر اینکه دموکرات به دنبال همکاری با شرکت های چند ملیتی و بهره‌ور نفتی هستند، اظهار کرد: در حال حاضر از ۷ شرکت بزرگ نفتی در جهان ۵ شرکت آمریکایی هستند و حتی شرکت هایی اروپایی مانند توتال و شل هم در سطح پایین تری از شرکت های آمریکایی قرار دارند، هرچند آمریکایی هم سهامدارن شرکت های اروپایی هستند. از این رو دموکرات ها ترجیح می دهند با شرکت های بزرگی که بهره وری بیشتری دارند همکاری کنند.

این کارشئاس نفتی با اشاره به اینکه ایران بازارهای نفتی خود را از دست داده است، گفت: در شرایط کنونی نه تنها فروش نفت خام در ایران افزایش پیدا نکرده، بلکه پروژه های فرآوری هم در ایران رها شده است. بنابراین در شرایط کنونی در صورت توافق با ایران، باز هم بازگشت به روال قبل صادرات بسیار سخت خواهد بود.

او با تاکید بر اینکه برخی چاه های نفتی ایران هم در یکسال گذشته راکد بوده و گاز از آن خارج شده است تصریح کرد: به همین دلیل فعال سازی مجدد آن با هزینه زیادی روبرو است.

سیم بر با اشاره به اینکه در حال حاضر کشورهای مانند: عراق، سودان و... به دلیل ضعف سرمایه‌گذاری در پالایشگاه، توان تولید چندانی ندارند، اظهار کرد: بازار نفت در آینده همچنان بی ثبات خواهد ماند و در این وضعیت ایران باید تلاش کند دوباره بازارهای صادراتی خود را احیا کند، هرچند ممکن است این اقدام با دادن امتیاز همراه شود که منافع چندانی برای ایران ندارد.

ایران در شرایط کنونی به تغییر سیاست آمریکا امیدوار است، هرچند برخی کارشناسان می گویند فرآیند مذاکره اینبار طولانی خواهد بود و اگر قرار باشد توافق جدید بر اقتصاد و تجارت ایران اثر بگذارد، حداقل به یکسال زمان نیاز دارد؛ بنابراین چالش برای صادرات نفت همچنان جدی است؛ زیرا از نظر فنی هم چاه های نفت به دلیل غیر فعال شدن به سرمایه‌گذاری و بهینه سازی نیاز دارند که با این وضعیت اقتصاد عملا از دست دولت کاری بر نمی آید.