رئیس سابق هیات تکواندوی استان تهران گفت: کشور ما با این همه اقتدار در سطح جهانی و آسیایی حتی یک عضو هم در کمیته فنی و یا شورای سیاست گذاری فدراسیون جهانی ندارد!

به گزارش مرور نیوز، تیم های تکواندو نوجوانان کشورمان در رقابت‌های جهانی کانادا نتایج متغیری کسب کردند. دختران ایران با شایستگی عنوان نخست جهان را بدست آوردند و پسران با وجود در اختیار داشتن نیروهای شایسته عنوانی بهتر از چهارمی نصیبشان نشد.

جمشید سهرابی رئیس سابق هیات تکواندو استان تهران و از کارشناسان این رشته در اظهار داشت: ضمن تسلیت ایام سوگواری سالار شهیدان، بنده هم به نوبه خود این درخشش دختران خوب کشورمان را  به مربیان، بازیکنان و خانواده بزرگ تکواندوی کشورمان تبریک عرض می‌کنم. ظاهرا کسب مدال ارزشمند کیمیا علیزاده انگیزه بانوان ورزشکار کشور را صد چندان کرده و این نوید بخش روزهای خوب در آینده برای ورزش کشور خواهد بود.

وی در پاسخ به این سوال که شما سرمایه گذاری فدراسیون را در زمینه پیشرفت بخش بانوان چگونه ارزیابی می‌کنید؟ اظهار داشت: در یک پروسه زمانی بلند مدت و به نظر بنده پیگیری های خستگی ناپذیر سروی، بعنوان کسی که در بستر تکواندو کشور پرورش یافته و بدون چشم داشت مادی؛ برای تقویت و پیشبرد اهداف بخش بانوان تکواندو تلاش مثال زدنی داشته اند که انصافا قابل تقدیر است و باید از وی به نحوه شایسته ای قدر دانی شود. قطعا اگر شرایطی توسط فدراسیون فراهم شود که از قهرمانان و مربیان زحمتکش این رشته بدرستی بهره برداری فنی بعمل آید، شرایط چه بسا بهتر از این هم خواهد شد. ما قبل از المپیک شاهد کنار گذاشتن ناگهانی مداح بودیم. مداح از جمله مربیانی است که سال‌ها برای دختران تکواندوکا در تیم ملی زحمت کشیده. اینکه در آن مقطع یک شبه تصمیم به کنار گذاشتن او می‌گیرند سوال برانگیز خواهد بود. چه بسا که فدراسیون در طول این سال‌ها نشان داده که از مربیان خود چه در رده آقایان و چه بانوان استفاده ابزاری می‌کند.

وی در پاسخ به این سوال که منظورتان از استفاده ابزاری چیست، گفت: استفاده ابزاری زمانی معنی پیدا می‌کند که تغییر مربی بر اساس یک برنامه ریزی و با تحلیل شرایط توسط یک تیم خبره از کارشناسان فنی انجام شود، نه اینکه یک نفر تصمیم گیرنده باشد در یک مقطع یک نفر باشد و در یک جای دیگر نباشد!

سهرابی در پاسخ به این سوال که از کجا می‌دانید که این تصمیمات به همان صورت که گفتید گرفته نمی شود؟! عنوان کرد: وقتی سازمان یک نفره ! تیم های ملی داریم که فکر کنم نیاز به توضیح اضافه ای نداشته باشد. آنچه که در راس فدراسیون در این سال‌ها به هیچ عنوان جدی گرفته نشده استفاده از خرد جمعی است؛ نه اینکه فکر کنید منظورم این است که برای انتخاب سرمربی یا مربی فدراسیون رفراندم برگزار کند؛ نه هرگز منظورم این نخواهد بود. شما ببینید سال‌هاست خبری از جلسات کمیته فنی نیست! سازمان تیم های ملی از زمان تاسیس تا کنون فقط و فقط توسط یک نفره اداره شده است، حالا هم که فدراسیون دنبال قربانی می‌گردد تا شکست بد در المپیک را گردن او انداخته و با کنار گذاشتنش به همه اعلام کند که این تصمیم بر اساس کارشناسی و ساعت ها بحث و تبادل نظر با کارشناسان این رشته صورت گرفته است.

وی در پاسخ به این سوال که آیا با توجه به تغییراتی که در کمیته داوران فدراسیون رخ داده، می توان اتفاقی بعدی در فدراسیون را پیش بینی کرد، گفت: ظاهرا نوک پیکان این انتقادات به سمت رئیس وقت سازمان تیم های ملی نشانه رفته است، که البته بیراه هم نیست، اما از آنجا که در تصور همگان این باور قرار دارد که پولادگر همیشه از ذوالقدر حمایت صددرصدی کرده و این بار هم خواهد کرد، اما این بار قطعا برای فروکش کردن جنجال های اخیر نسبت به عدم موفقیت تیم ملی مردان کشورمان در المپیک، اذهان عمومی با شنیدن خبر برکناری ذوالقدر، شوک بزرگ شکست را با شوک کنار گذاشتن رفیق و همدم سالیان طولانی خود، جایگزین خواهند کرد!

سهرابی رد پاسخ به این سوال که فکر می‌کنید این برکناری احتمالی، فشار را از روی رئیس فدراسیون برمی‌دارد؟ گفت: تقریبا عکس العمل های پولادگر برای تمام کارشناسان و خبرگان این رشته قابل پیش بینی است. به نظر بنده وزارت ورزش و شخص وزیر محترم ورزش باید توجه ویژه ای نسبت به اینگونه تفکرات داشته باشند. متاسفانه ایشان بجای تحلیل درست اتفاقات چند سال گذشته تا امروز، تنها به فکر بقای خود هستند. به شما و خوانندگان خبرگزاری وزین فارس توصیه می‌کنم مصاحبه اخیر دانش را بخوانید، وقتی توان استفاده برای امکانات بی نظیر موجود در فدراسیون فراهم نیست، فدراسیون می خواهد که با کسب یک قهرمانی، سرپوشی بر وقایع تلخ المپیک بگذارد. قطعا باید نگران آینده ی این رشته ورزشی بود. شما ببینید در آخرین نشست فدراسیون جهانی در کانادا، قوانین داوری بشدت دستخوش تغییرات فنی و تاکتیکی شد. اگر فلسفه وجودی این تغییرات تفسیر نشود و به اطلاع مربیان لیگ و تیم های ملی نرسد، در مسابقات قهرمانی جهان؛ بازیکنان تیم ملی ما قطعا دچار مشکل خواهند شد. ظاهرا باید در سبک بازی بچه ها تغییرات اساسی ایجاد شود.

وی در پاسخ به این سوال که گویا این قوانین به نوعی فقط برای بازیکنان تیم ملی کشورمان تدوین می شود ! نظر شما چیست، خاطرنشان کرد: شک نکنید که این تغییرات با نگاهی به توانمندی تکنیکی بازیکنان ما انجام خواهد پذیرفت. ما قبلا هم شاهد حذف ضربات پای خاصی بودیم که مبتکر آن ابوالفضل یعقوبی بود. در این چند سال اخیر بازیکنان تیم ملی در تلاش برای  کسب امتیاز از ضربات سر بودند، که البته خیلی هم خوب است، اما اتکای بیش از حد به آن باعث شده که فدراسیون جهانی در این اجلاس با اعلام یک تغییر بزرگ در قوانین، برای بالا آوردن پا و نگه داشتن آن بیش از 3 ثانیه اخطار در نظر بگیرد. اتفاقی که بچه های ما بیش از حد به آن تاکید دارند. حتما مربیان فهیم ما این تغییرات را در تمرینات بازیکنان لحاظ می‌کنند، اما نکته اصلی اینجاست که کشور ما با این همه اقتدار در سطح جهانی و آسیایی حتی یک عضو هم در کمیته فنی و یا شورای سیاست گذاری فدراسیون جهانی ندارد! این همه سال حضور پولادگر نتوانست هیچ ره آوردی برای کسب یک کرسی ارزشمند برای تکواندو کشورمان بهمراه داشته باشد.

سهرابی در پاسخ به این سوال که دلیل این موضوع چیست، گفت: دلیلش واضح است، وقتی بخاطر عدم مدیریت صحیح ایشان توانمندترین شخصی که در راس کمیته بین الملل فدراسیون را بخاطر مسائل بی اهمیت از دست میدهند، باید هم نتوانند در عرصه بین المللی کاریزمای لازم را برای برقراری ارتباط داشته باشند. رئیس فدراسیون فکر می‌کند در خارج از این کشور هم، همه باید طبق سلیقه ایشان رفتار کنند! انزوایی که چند سال است برای تکواندو کشورمان بوجود آمده، تنها بخاطر سوء مدیریت ایشان در حفظ جایگاه های بین المللی است که با ارتباطات خوب مسئول قبلی این کمیته بدست آمده بود و با رفتن وی، همه چیز به باد رفت تا جایی که قبل از المپیک، حتی با وساطت رئیس کمیته ملی المپیک کشورمان هم ایشان نتوانستند نظر رئیس فدراسیون جهانی را برای کسب حتی یک کرسی تشریفاتی هم جلب کنند! اینچنین موارد است که خدشه به اقتدار تکواندوی کشورمان وارد می‌کند. جایگاهی که تکواندوی کشورمان در این سال‌ها بدست آورده، حاصل تلاش افراد زیادی بوده که اکثر آنها دیگر جایی در فدراسیون ندارند. پولادگر هم در بدست آوردن این افتخارات و جایگاه نقش داشتند. من تعجب می‌کنم که امروز چطور برایشان حفظ این اقتدار ملی، به مراتب اهمیتی کمتر از نگه داشتن عنوان ریاست خودشان در فدراسیون را دارد!

رئیس سابق هیات تکواندو استان تهران در پاسخ به این سوال که فکر می‌کنید وزارت ورزش باید نسبت به اینگونه رفتارها واکنش نشان دهد، عنوان کرد: ببینید، وزارت ورزش بر اساس قانون و طبق اساسنامه مصوب با فدراسیون ها رفتار می‌کند و عموما دخالتی در امور جاری و مدیریتی فدراسیون ها ندارد. مگر در موارد ویژه ای که اتفاقات و سوء مدیریت روسای فدراسیون بخواهد پیامدهای جبران ناپذیری بهمراه داشته باشد. در این صورت هم باز وزارت ورزش در ابتدا حق را به مجمع فدراسیون می دهد تا نسبت به این سوء مدیریت تصمیم بگیرد.

وی در پس به این سوال که چرا اعضای مجمع فدراسیون تشکیل جلسه نمی‌دهند و واکنشی در مورد این اتفاقات انجام نمی دهند، گفت: پولادگر در این 15 سال حضور خودشان زحمات زیادی کشیدند تا اعضای مجمع کاملا یکدست و تحت امر خودشان باشند! شما دقت کنید بعد از شکست تیم ملی در مسابقات المپیک، اعضای مجمع طی بیانیه ای از پولادگر و سیاست هایشان حمایت صد در صدی کردند! به نظر شما این چه معنی ای میتواند داشته باشد؟ یا صدور این بیانیه کاملا سفارشی بوده و یا اینکه دوستان و همکاران سابق بنده به این نکته دقت نکردند که چرا با وجود این همه امکانات و پول که بخش بزرگی از آن، واریزی درآمد بانک اطلاعات فدراسیون بوده، که آن هم حاصل تلاش خود استانهاست، اینگونه به هدر رفته‌ است و از دو المپیک قبل به این طرف نتایج بدست آمده بسیار ناامید کننده می باشد. کسی منکر زحمات پولادگر نیست حتی تمام اعضاء مجمع، اما اتفاقات اخیر و این همه عزل و نصب سلیقه ای و نتایج بسیار تاسف بار المپیک، چیزی نیست که صدور یک بیانیه فرمایشی حل و فصل شود! روسای استان‌ها با این روش و رویه ای که در پیش گرفتند قطعا در آینده متضرر نوع نگاه و رفتار خود خواهند بود. قضاوت اذهان عمومی و خانواده بزرگ تکواندو حتما این رویکرد فرمایش را از خاطر نخواهد برد.

وی در پایان صحبت‌های خود گفت: تیم ملی کشورمان عازم مسابقات جام جهانی در کشور آذربایجان است. امیدوارم این بار تجربه تلخ المپیک ریو، درس عبرتی شده باشد برای تمام کاروان اعزامی. بنده و دوستانم قبل از المپیک هشدارهایی رو به کادر فنی و شخص پولادگر داده بودیم که متاسفانه جدی گرفته نشد. حالا هم عرض می‌کنم میدان آذربایجان، جای گرفتن انتقام نیست و بازیکنان و کادر فنی باید بدانند که رضا مهماندوست و تیمش، دشمن ما نیستند که بخواهند انتقام شکست مکزیک و المپیک را از آنان بگیرند! رضا مهماندوست مربی فکور و با تجربه ایست و هرگز در ذهن خودش هم این مسئله را خطور نمی‌دهد که بخواهد رفتار غیر حرفه ای داشته باشد! او یک مربی بین المللی است و بسیار حرفه ای، پس شایسته است که مربیان خوب و با دانش ما هم بازیکنان تیم را از لحاظ روحی آماده کنند تا یک بازی حرفه ای از خود به نمایش بگذارند؛ نه اینکه بخواهند انتقام شکست المپیک یا مکزیک را بگیرند که خدای نکرده اگر این بار درست رفتار نکنند دیگر نمی توانند سر از زمین بلند کنند. این مسابقات اهمیت زیادی در رنکینگ فدراسیون جهانی ندارد و بیشتر یک رویداد تشریفاتی است، پس لازم است به بازیکنان انگیزه کافی و اعتماد به نفس داده شود که کسب هر نتیجه ای در این رویداد، فقط و فقط تجربه این است که برای مسابقات قهرمانی جهان در "موجو" کره جنوبی، ارزشمند خواهد بود. به امید موفقیت تیم ملی کشورمان.