«پس از تقریبا ۹۱۰ روز از ریاست جو بایدن، او پس از جیمی کارتر به عنوان دومین رئیس‌جمهور نامحبوب تاریخ معاصر ایالات متحده آمریکا شناخته شده است.»
به گزارش مرور نیوز ، یاهو نیوز ۳۶۰ در گزارشی نوشت: طبق وب‌سایت نظرسنجی "فایو ترتی اِیت"، تا تاریخ ۱۸ ژوئیه میانگین رضایت از جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا رقم ناچیزی بوده است؛ ۳۹.۱ درصد. همچنین میانگین عدم رضایت از او ۵۵.۴ درصد بوده است. این یعنی میزان خالص رضایتمندی از بایدن "منفی ۱۶.۳ درصد" است و طبق آنچه کارشناسان این نظرسنجی می‌گویند، این رقم زیر حد استاندارد است.
حتی اگر بخواهیم با دیدگاه تاریخی به آن نگاه کنیم، باز هم عدد منفی ۱۶.۳ درصد جدا رقم پایینی است. در حقیقت تنها رئیس‌جمهوری که ضعیف‌تر از بایدن عمل کرده، جیمی کارتر با منفی ۲۸.۶ درصد طی ۹۱۰ روز ریاست بود. در آن زمان به‌طور میانگین تنها ۲۹ درصد از آمریکایی‌ها از علمکرد او راضی بودند درحالیکه ۵۷.۶ درصد نارضایتی‌هایی از ریاست کارتر داشتند.
وضعیت آمریکای سال ۱۹۷۹، یک سال پیش از آنکه کارتر انتخابات را به رونالد ریگان ببازد، بدتر از سال ۲۰۲۳ بود. تورم با ۱۳.۳ درصد سر به فلک کشیده بود، نرخ بیکاری با تقریبا ۶ درصد و قیمت نفت نیز در حال افزایش بود و آمریکایی‌ها مجبور می‌شدند در صف‌های طولانی پمپ بنزین مدتها منتظر بمانند.
برعکس، یک گالون بنزین امروز حدود ۳۰ درصد کمتر از ۱۲ ماه پیش در آمریکا است. همچنین از زمانی که بایدن ریاست را برعهده گرفت، ۳.۶ درصد نرخ بیکاری ثبت شده و اقتصاد این کشور توانسته ۴ میلیون شغل را نسبت به سال گذشته ایجاد کند. علاوه بر این موارد، عبور غیرقانونی از مرز طی هفته‌های اخیر ۷۰ درصد کاهش داشته است.
اما سوال اینجاست که چرا بایدن نامحبوب است؟ آیا آمریکایی‌ها قویا دچار فضای قطبی رسانه‌ها شده‌اند و حاضر نیستند به روسای جمهور حزب مخالف اعتباری بدهند؟ آیا این حجم از نارضایتی به خاطر اقتصاد است؟ یا دلیل اصلی خود شخص بایدن است؟ رئیس‌جمهوری که سنش بالا می‌رود و تعداد گاف‌هایش رو به افزایش می‌باشد و اینکه آیا او می‌تواند همه چیز را در انتخابات ۲۰۲۴ به نفع خود تغییر دهد؟
فصل انتخابات در راه است. طبق آنچه نشریه پلیتیکو گزارش داده، کارزار انتخاباتی ۲۰۲۴ بایدن در نیمی از سه ماه اخیر حدود ۱.۱ میلیون دلار خرج کرده؛ رقم کمی که او را به لحاظ خرج‌ومخارج عقب‌تر از سایر نامزدهای دموکراتیک قرار می‌دهد. در مقایسه، باراک اوباما، رئیس سابق بایدن حدود ۱۱ برابر این مبلغ در بازه زمانی برابری در سال ۲۰۱۱ خرج کرد. به بیان دیگر، بایدن هنوز شروع به عرضه خود به رای‌دهندگان نکرده است.
یکی از احتمالات نامحبوب بودن بایدن این است که آمریکایی‌ها پس از چندین دهه تجربه قیمت‌های پایدار، تاب و تحمل کمی برای تورم دارند. آن‌ها دولت را مقصر افزایش قیمت‌ها می‌دانند و در عین حال طبق گزارش روزنامه وال استریت ژورنال، قیمت‌ها همچنان بالاتر از آن چیزی هستند که باید باشند.
اکثر آمریکایی‌ها تورم را از طریق قبوض گران، خریدهای بی‌صرفه از مارکت، سرمایه‌گذاری‌های گران و باتاخیر و جرائم را از طریق فاجعه‌های بزرگی مثل تیراندازی‌های مرگبار و عبور غیرقانونی از مرز را از طریق تصاویر تلویزیونی که در آن کمپ‌های مهاجران به طور شفاف نشان داده می‌شوند، دنبال می‌کنند.
از ۱۹۹۰ تعدادی از آمریکایی‌ها بر این باورند که "احساس بسیار شادی" ندارند و این تعداد به‌خصوص میان افراد تحصیلکرده روند افزایشی داشته است. همچنین آغاز پاندمی این حس ناخشنودی را در میان جامعه آمریکایی بدتر کرد... و دلیل هرچه که باشد، ناخشنودی و عدم وجود شادی، فاکتور مهمی در روند رای‌گیری‌ها محسوب می‌شود.
