نماینده مردم تهران در مجلس با اشاره به جدول 17 لایحه بودجه گفت: چرا می‌خواهیم نهادهایی داشته باشیم که پول بگیرند اما نظارت‌اپذیر نباشند و هیچ دستگاهی نتواند به آنها بگوید بالای چشمتان ابروست.

به گزارش مرور نیوز، مصطفی کواکبیان که به عنوان مخالف کلیات لایحه بودجه 96 صحبت می‌کرد، اظهار کرد: ظاهرا آقای کوهکن صبحت کردند و رفتند، اما بنده می خواهم عرض کنم برای اینکه بدانند ما اصلاح طلبان محافظه کار نیستیم برخلاف فرمایش ایشان به عنوان مخالف صحبت می کنم.

وی افزود: این بودجه پیشنهادی قطعا امتیازات فراوانی دارد و نکات متعدد آن را موافقان اشاره خواهند کرد. واقعیت این است که تقویت بنیه دفاعی، در نظر گرفتن بحث توسعه سیاسی در بخش یارانه احزاب و همچنین مباحثی که درباره قوه قضائیه که درآمدهایش باید به خزانه واریز شود از نکات مثبتی است که در بودجه در نظر گرفته شده است.

نماینده مردم تهران در مجلس با بیان اینکه بنده می خواهم از منظر اقتصاد سیاسی به بودجه نگاه کنم، گفت: خواهشم از سخنگوی کمیسیون تلفیق و عزیزان دولت این است که بگویند بعد از اجرای این بودجه سرجمع چقدر به اشتغال مملکت کمک می شود. اصلی ترین دغدغه جامعه اشتغال است. ما باید اینجا بگوییم تا پایان اجرای بودجه تا چه اندازه ایجاد اشتغال انجام شده است.

این نماینده مجلس خاطرنشان کرد: واقعیت این است که بنده بوی اشتغال از بودجه را نمی فهمم شاید شامه ام ضعیف است. شاید در بودجه بگوییم بیکاری افزایش نیابد، اما ایجاد اشتغال چه می شود؟

وی تصریح کرد: 85 درصد مکاتباتی که با بنده انجام می شود برای اشتغال است و بنده جز شرمندگی و خجالت چیزی ندارم که بگویم. جایی مطرح کردم که دولت غیر از بودجه و برنامه طرح ضربتی اشتغال را ارائه دهد، اما چنین چیزی در بودجه دیده نمی شود.

کواکبیان ادامه داد: مساله دیگر وابستگی بودجه به نفت است که مقام معظم رهبری و همچنین در سیاست های کلی به این مساله تاکید شده است که دولت 25 درصد را به 36 درصد رسانده و خوشبختانه یا متاسفانه کمیسیون تلفیق هم آن را به 40 درصد رسانده است، یعنی 40 درصد درآمدهای بودجه مستقیما از نفت استفاده می شود.

وی افزود: مساله دیگر این است که سخنگوی کمیسیون تلفیق با افتخار اعلام می کند که ما سهم صندوق توسعه ملی رابه 30 درصد افزایش دادیم. سه نکته را باید مطرح کنم، اولا قرار بوده که این صندوق برای بخش خصوصی و زیرساخت های اصلی منابعش استفاده شود بنده معتقدم حتی رهبری هم برداشت از صندوق توسعه ملی را منوط به اجازه مجلس دانسته، یعنی اگر ما اینجا مسدود کنیم قطعا شخص رهبری نگرانی نخواهند داشت. بحث این است که ایشان می گویند مجلس تشخیص کارشناسی دهد.

نماینده مردم تهران در مجلس تصریح کرد: کاش 30 درصد نمی شد، همان 20 درصد بود اما منابع می ماند و به جایش مصرف می شد. به جای اینکه بودجه دفاعی را در جاهای دیگری ببینیم آمدیم در صندوق هزینه کردیم.

این نماینده مجلس ادامه داد: واقعا می خواهیم چه کار کنم. ما به التفاوتی که دیده نشده از 111 هزار میلیارد، آیا می خواهیم قیمت و یا صادرات نفت را افزایش دهیم، مگر دست ماست؟ آیا می خواهیم دست دولت را باز بگذاریم تا قیمت دلار را از 3 هزار و 300 تومان بالاتر ببرد. خب مابه التفاوت را کجا دیده ایم. چرا واقعا مجلس نمی آید جدی برخورد کند؟ که از محل صندوق برای مصرف حقیقی خودش استفاده شود.

کواکبیان در ادامه اظهار کرد: مساله دیگر جداول بودجه است که هیچ. بنده چند سالی که در بودجه بودم نه به آن پرداخته شده نه اکنون بلکه دوستان می گویند به تصویب رسیده اند. اصل قانون مربوط به جداول است. در این مورد باید شفاف سازی کنیم.

وی افزود: بند 11 سیاست های کلی در اقتصاد مقاومتی بحث شفاف سازی است. بنابراین بسیاری موارد داریم که دارای ابهام است. خود جدول ۱۷. چرا می خواهیم نهادهایی داشته باشیم که پول بگیرند اما نظارت ناپذیر باشند و هیچ دستگاهی نتواند به آنها بگوید بالای چشمتان ابروست. تا کی می خواهیم این کمک ها را داشته باشیم؟

کواکبیان گفت: در مورد اعتبارات متفرقه نیز آماری که داریم 58 هزار میلیارد تومان آن را افزایش داده ایم البته نسبت به پارسال 59 هزار و خرده ای بوده کم کردیم، ‌اما در سرجمع ما نمی بینیم که هیچ نظارتی در این زمینه باشد.

وی در ادامه بیان کرد: مساله یارانه را شفاف باید بگویم بدون محافظه کاری، دولت ها شاید برای مسائل سیاسی‌شان یارانه ادامه می دهند اما بنده از همان روز اول و از سال 89 گفتم منابع کشور را با این یارانه ها به باد می دهید. آن کس که پورشه سوار است چه نیازی به 45 هزار تومان دارد؟ که همچنان بخواهیم به او یارانه دهیم.

این نماینده مجلس ادامه داد: این مساله فاینانسی که اینجا مطرح شد یکی دیگر از نکاتی است که باید بگویم. شنیده ام در سال 95 فقط 3 میلیارد دلار توانستیم از این طریق به اقتصاد کمک کنیم، اما 50 میلیارد دلار فاینانس پیش بینی شده برای طرح های عمرانی، چرا یکدیگر را گول بزنیم. آیا با این میزان می‌توانیم طرح‌ها را انجام دهیم؟