محسن ردادی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه گفت: مسأله رأی دادن به نمایندگان از منظر آیت‌الله خامنه‌ای، همواره بر این است که باید به اصلح رأی داد و سعی شود که ۳۰ نفر مربوطه به لیست شهر تهران پر شود.

به گزارش مرور نیوز، تنها یک روز به انتخابات دوازدهمین دوره از مجلس شورای اسلامی باقی مانده است و در این بین همچنان افرادی برای شناسایی منتخبان خودشان سردرگم و بی‌اطلاع هستند. یکی از موضوعات مهم و پربحث این روزها این است که آیا لیستی رأی بدهیم یا اینکه به افراد به شکل جداگانه و فارغ از این ائتلاف‌بندی‌های صورت گرفته. برای بررسی بهتر این موضوع با محسن ردادی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه گپ و گفتی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.

رهبری تأکید دارد به اصلح رأی دهیم

ردادی در ابتدا گفت: مسأله رأی دادن به نمایندگان از منظر آیت‌الله خامنه‌ای ، همواره بر این است که باید به اصلح رأی داد و سعی شود که ۳۰ نفر مربوطه به لیست شهر تهران پر شود. یعنی افراد سعی کنند برای خود ۳۰ نماینده منتخب را برگزینند. ایشان تأکید دارند افراد در وهله اول خودشان دست به تحقیق و بررسی بزنند و در گام بعدی با رجوع به سایر اشخاص مطلع افرادی را انتخاب کنند. حال این افراد مطلع می‌توانند افرادی باشند که لیستی را شکل می‌دهند، یا خیر افرادی باشند که در دور و اطراف ما قرار گرفته‌اند.

انتخابات می‌تواند فرصتی برای بالا رفتن آگاهی سیاسی باشد
وی افزود: من معتقدم اینکه شخص برود تحقیق کند خیلی اثربخش و پربرکت است. از مهم‌ترین نتایج مثبت این اقدام این است که موجب می‌شود رشد سیاسی و آگاهی مربوطه عموم جامعه افزایش پیدا کند. اصلا این از اهداف هر انتخابات است که آگاهی سیاسی مدنظر در بین توده مردم شکل بگیرد. ما اگر انتخابات را یک امر شرعی قلمداد کنیم، طبیعتاً سعی خواهیم کرد تحقیق و بررسی لازم برای آن را هم به عمل در بیاوریم.
او اشاره کرد: آنچه که اهمیت دارد، رأی دادن به اصلح است، نه رأی به لیستی که اصلح در آن حضور دارد. چرا که آنچه که اهمیت دارد ورود افراد اصلح به مجلس شورای اسلامی است. در اصول فرمایشات رهبری درمورد انتخابات پرس و جو اهمیت اصلی دارد؛ حال امکان دارد شخص پرس و جو کند و به یک لیست هم برسد؛ اما نباید به آن لیست محدود شد.

چه انتظاری باید از مجلس بعدی داشت؟
این پژوهشگر سیاسی در مورد مسائلی که مجلس بعدی باید به آن‌ها توجه ویژه داشته باشدگفت: ما یکسری مسائل فوری داریم که معیشت و اقتصاد از بارزترین این مسائل هستند. انتظار این است که به شکل فوری مجلس نسبت به آن‌ها رسیدگی داشته باشد تا مرهمی بر زخم‌های معیشتی باشد. اما در کنار این، مسائل ضروری قرار دارند؛ که شاید از فوریت خاصی برخوردار نباشند اما سرنوشت‌ساز و اساسی‌اند و باید مجلس نسبت به آن‌ها هم چشم‌انداز مشخصی داشته باشد. بهبود کارکرد و از همه مهم‌تر ارتباط مؤثر با مردم چیزی است که از مجلس آینده انتظار می‌رود.